بازنگری علائم و نشانه های اوتیسم در دختران و تفاوت انها در پسران

چکیده:
بررسی تفاوت علائم اتیسم در میان دختران و پسران می تواند در اینده به کاهش و یا درمان اختلال اتیسم کمک کند.

بر اساس داده های موجود ، پسران  دارای اوتیسم به طور قابل توجهی بیش از دختران به این اختلال تشخیص داده می شوند. پیش از این تصور می شد که این امر به دلیل پایین بودن احتمال اوتیسم در دختران است. با این حال ، مطالعات اخیر نشان داده است که این اختلال ممکن است در دختران کمتر قابل شناسایی باشد بخصوص در دختران دارای عملکرد بالا و یا اوتیسم خفیف یا اوتیسم سطح یک زیرا علائم اوتیسم در دختران ممکن است چندان مشخص نباشد و یا متفاوت از پسران باشد.

این مشکل برای دختران و اینده انها مسئله ساز است زیرا دختران در این صورت فرصت بهره مندی از مداخله زودهنگام و حمایت از روشهای درمانی موثر را از دست می دهند. حتی بدتر، این واقعیت است که دختران اغلب ممکن است با سایر اختلالات به صورت اشتباهی تشخیص داده شوند. از این رو تحت پروتکل های درمانی قرار می گیرند که ممکن است نتنها برای آنها مفید نباشد بلکه منجر به ناکامی بزرگی در کودک و همچنین والدین او شود.

گرتا تونبرگ دختر اتیسم و مدافع طبیعت

دلیل اینکه چرا علائم اوتیسم ممکن است در دختران دیده نشود را میتوانید در مقاله نسبت اوتیسم در دختران به پسران ،حقایق و امید ها در همین وبسایت مطالعه کنید اما به صورت خلاصه میتوان موارد زیر را عنوان نمود:

  • ممکن است متخصصان و یا والدین به دنبال نشانه های آشکار اوتیسم با استفاده از معیارهای تشخیصی پسران باشند. بدون توجه به اینکه ممکن است علائم در دختران و پسران متفاوت ظاهر شود.
  • چه در جوامع شرقی و چه در جوامع مترقی غربی دختران با این تفکر بزرگ شده اند تا بتوانند مشکلات خود را بهتر بپوشانند. برای نمونه آنها می توانند بدون نشان دادن مشکلی در زمینه ارتباطی و یا اجتماعی به عنوان یک فرد منزوی و یا افسرده یا محجوب و یا درونگرا به زندگی خود ادامه دهند و جامعه نیز این برچسب ها را در مورد انها می پذیرد و از طرفی همین جامعه در ذهن خود دارد که دختران ممکن است عملکرد پایینتری نسبت به پسران داشته باشند.
  • همانطور که گفته شد انتظارات اجتماعی از رفتار زن و مرد متفاوت است. وقتی دختران با معیارهای رفتاری و اجتماعی مشابه پسران قضاوت شوند ، به نظر می رسد دختران مشکلات کمتری نسبت به پسران هم سن خود دارند.
بیشتر بخوانید:  رفتارهای تکراری وکلیشه ای دراختلال طیف اتیسم(اوتیسم)

علائم احتمالی اوتیسم در دختران چیست؟

هیچ لیست مشخصی از علائم تشخیص اوتیسم در دختران وجود ندارد. برخی از دختران می توانند علائم معمولی را نشان دهند ، اما با شدت کمتری. اگر علائم به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی دختران تأثیر نگذارد ، احتمال اینکه اوتیسم نداشته باشد وجود دارد. بنابراین عاقلانه است که قبل از فرض ، به دقت تمام جوانب رشدی را در نظر بگیریم و در صورت وجود نگرانی از متخصص اشنا به اتیسم کمک بگیریم.اما باز هم با توجه به اینکه لیستی از علایم مختص دختران وجود ندارد برخی از متخصصان برخی از علائم واضح دختران را اینگونه بیان می کنند:

  • مشکلات اساسی گفتاری و زبانی(که در پسران هم دیده می شود)
  • رفتارهای تحریکی مانند پرت کردن دست ، رفتارهای تکراری ، چرخش ، تکان دادن و غیره(که در پسران هم دیده می شود)
  • عدم مهارت کافی در ارتباطات اجتماعی (که در پسران هم دیده می شود)
  • چالش های شناختی شدید (که در پسران هم دیده می شود ولی در دختران شدید تر است)

برخی از علائم ظریف تر عبارتند از:

  • وسواس در مورد یک موضوع خاص و علایق محدود به چند موضوع(که در پسران هم دیده می شود ولی در دختران بیشتر نادیده گرفته می شود چراکه ممکن است مطابق با انتظارات جامعه باشد)
  • پاسخهای حسی غیرمعمول به محرکهایی مانند صداهای بلند ، نورهای روشن و بافتهای خاص. به خاطر داشته باشید که چالش های حسی می تواند نشانه سایر اختلالات مانند اختلال پردازش حسی نیز باشد. (که در پسران هم دیده می شود).
  • انفعال شخصی غیرمعمول. دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است از بیان عقاید خودداری کنند چراکه در مورد صحبت خود اطمینان کافی ندارند. این اعتماد به نفس پایین که در پسران هم دیده می شود در دختران به نظر میرسد به موارد دیگری چون حجب و یا حیا و یا خجالتی بودن ارتباط داده شود در صورتی که در پسران کمتر این برچسب ها وجود دارد.
  • گوشه گیری و سکوت غیرمعمول. بسیاری از دختران ممکن است ذاتاً خجالتی باشند چراکه ممکن است این بخشی از شخصیت آنها باشد. ولی برای سنجش این امر باید به این نکته توجه کرد که ایا این خجالتی بود تاثیر بالایی در روند عادی زندگی کودک دارد و یا اینکه کم کم زندگی  فرد را دچار نقصان می کند.تفاوت اتیسم در دختران و پسران
بیشتر بخوانید:  درمان رفتار کلامی برای اتیسم(اوتیسم)

 

چگونه علائم اوتیسم در دختران و پسران متفاوت است؟

محققان دریافته اند که گرچه بسیاری از علائم بین هر دو جنس مشترک است ، اما تفاوت اصلی ممکن است در نحوه بروز آنها در پسران و دختران باشد. همچنین تفاوت های اساسی خاصی در نحوه بروز نقایص دختران وجود دارد که تشخیص آنها را دشوار می کند. برخی از این موارد عبارتند از:

  • دختران ممکن است در پاسخ به ارتباطات و سیگنالینگ غیرکلامی و ارتباط چشمی بهتر باشند.
  • دختران ممکن است تمرکز بیشتری داشته باشند و حواس پرتی آنها کمتر باشد.
  • پسران ممکن است از همان کودکی با مشکلات ارتباط اجتماعی دست و پنجه نرم کنند. از طرف دیگر ، دختران مهارت بیشتری در برخورد با چالش های اجتماعی در دوران کودکی دارند و ممکن است هنگام ورود به دوران نوجوانی و مقابله با موانع و چالشهای اجتماعی برای انها دشوارتر باشد.
  • هم دختر و هم پسر دارای اوتیسم می توانند تمایلات وسواسی داشته باشند ولی میزان رفتارهای تکراری و محدود ممکن است در کودکان دختر نسبت به پسران کمتر باشد. چراکه موضوعات مورد علاقه در مورد دختران ممکن است به اندازه آنچه در پسران برجسته است ، برجسته نباشند.
  • دختران نسبت به پسران رفتار تهاجمی و پرخاشگری کمتری نشان می دهند. در حقیقت ، دختران مبتلا به اوتیسم می توانند بسیار منفعل باشند. با این حال ، از آنجا که جامعه انفعال را از ویژگی های قابل قبول دختران می داند ، ممکن است چنین علائمی مورد توجه قرار نگیرند.
  • دختران اصولا در فرایند رشد خود بیشتر از والدین و اطرافیان خود الگو می گیرند و تقلید می کنند و همین امر می تواند بیشتر نقایص و ناتوانی های رفتاری و اجتماعی و ارتباطی انها را پنهان کند و بعد از طی چند سال و تقریبا در نزدیکی سنین مدرسه و یا در دوره پیش دبستانی با ایجاد چالشها دختران علائم خود را نشان دهند.
بیشتر بخوانید:  انواع رویکردABA(ای بی ای)برای کودکان دارای اتیسم(اوتیسم)

چرا تشخیص زود هنگام اوتیسم مهم است؟

طبق گفته روانشناس بالینی دکتر سوزان اف اپستین ، دختران مبتلا به اوتیسم می توانند از اعتماد به نفس ضعیف ، افسردگی و اضطراب رنج ببرند و در برابر قلدری آسیب پذیر شوند. چراکه انها ممکن است احساس کنند که متفاوت از همسالان خود هستند.

تشخیص به موقع به دختران کمک می کند تا مهارت ها و مکانیزم های مقابله ای را که برای داشتن زندگی لازم است یاد بگیرند. همچنین به آنها احساس عاطفی و پشتیبانی لازم ازطرف اعضای خانواده و دوستان را می دهد. تشخیص در نوجوانی یا بزرگسالی می تواند دختران را در معرض آسیب قرار دهد چراکه ممکن است انها مجبور شوند زمان از دست رفته را در مدت زمان محدودی جبران کنند.

در پایان باید مطح کرد که مطالعاتی در که در حال بررسی تفاوت اوتیسم در میان دختران و پسران است بسیار محدود و دارای نقایص است و نمی توان به این داده های محدود اکتفا نمود. اما پژوهشگران غربی در حال بیشتر کردن مطالعات خود در این خصوص هستند چراکه این تفاوت شاید بتواند به پسران و مردان دارای اوتیسم کمک کند برای نمونه فرضیاتی مطرح می شود مانند اینکه اوتیسم در پسران و مردان بیشتر است چراکه این افراد در دوران جنینی در معرض سطوح بالاتری از هورمون های مردانه قرار داشته اند و همین تئوری مغز مردانه نامتعال یا مغز شدیدا مردانه را مطرح نموده است.

4.7/5 - (4 امتیاز)
اشتراک گذاری محتوا
دکتر مهدی فولادگر

دکتر مهدی فولادگر

مدت زیادیست که با کودکان اتیسم آشنا هستم اما هنوز احساس می کنم باید انها را بهتر بشناسم. البته نه علائم و رفتار های آنها را، بلکه خوبی و پاکی شان را. اموری که امروزه همه با آنها غریبه ایم.

مطالب مرتبط

تنها راه غلبه بر اختلال اتیسم دانش و آگاهی از این اختلال است!

16 پاسخ

  1. سلام.
    یه دختربچه تو فامیل ماست، یکی از شهرستان های سیستان و بلوچستان میشینند.
    این دختربچه یه سری مشکلات داشته تو همون شهر خودشون دکتر روانشناس بردنش. دکتر تشخیص اوتیسم خفیف داده. یه دکتر دیگه هم بردن اون هم تشخیص اسپرگر داده.
    تو سیستان و بلوچستان خودشون میگن دکتر خوب نیست. میخوان بیان تهران واسه این که مطمئن شن دخترشون همچین مشکلی داره یا نه. اما مادر این دختر بارداره. این کرونام که هست. مادرش گفت به من: تو از یک جای مطمئن بپرس که دختر من چه طور ممکنه از این بیماری ها داشته باشه وقتی این کارها رو میکنه؟ اصلا شاید دکترهای اینجا اشتباه تشخیص دادن. ما دیگه نیایم تهران.
    منم گفتم ببام از شما بپرسم که به مادرش جواب بدم.
    این دختر میتونه داستان بسازه از خودش حالا البته خیلی خوب نمیشه داستان هاش ولی بالاخره میسازه. میتونه شعر بگه البته خیلی خوب نمیشه شعرهاش و تو وزن و قافیه و… مشکل داره اما بالاخره میتونه شعر بگه. انشا نوشتن هم براش راحته. حالا بعضی انشاهاش خوب میشه بعضی بد. البته یه بار یه انشا نوشت که معلمش خیلی خوشش اومد. با عروسک بازی میکنه و وسایل اشپزخونه اسباب بازی و وسایل خونه اسباب بازی هم داره. خونه ساختن مامان و باباش براش میره توش بازی میکنه با عروسک هاش. تو ریاضی خیلی ضعیفه. یه سری مشکلات تو روابط اجتماعی و یه سری حرکات غیر طبیعی هم داره.
    همچین دختری ممکنه اوتیسم خفیف یا اوتیسم با عملکرد بالا یا سندروم اسپرگر داشته باشه؟
    میخوام زن حامله الاخون بالاخون نشه تو این کرونا بیاد تهران. دخترش حرفم میزنه. میگه: بدون مامانم هیچ جا نمیام. خیلی وابسته هست به مامانش.
    سیستان بلوچستان تو همه چیز محرومه. خطای پزشکی هم میگن اونجا زیاده. پدر همین دختر مریض شده بود گفته بودن سرطان روده هست. در حالی که رفت مشهد گفتن عفونت روده هست. اشتباه تشخیص دادن. اینه که خود این خونواده به دکترهای سیستان و بلوچستان اعتماد ندارن. میگن به احتمال زیاد تشخیص هاشون اشتباهه. یکی از دوست های پدرش گفته: بهترین روانشناس ها تهران اند. اما مادرش میگه: دختر من از این مریضی ها نداره. چرا الان با بچه تو شکم یا بعدا با یه نوزاد تو بغل برم تهران؟ کسی هم تو تهران نداریم. تهرانم که اصلا نمیشناسیم. کجا بریم؟ کجا بمونیم؟ اصلا خرج تهران رفتنم نداریم. شوهرم گیر داده میگه اگه دخترم چیزیش باشه فقط تهران.
    اگه با این شرایطی که گفتم اصلا امکانش نیست اوتیسم و اسپرگر باشه، شما که دکترید، لطفا بگید دیگه این خونواده تو رنج نیفتند. اخه شعر و داستان و انشا و اون بازی هایی که این دختر میکنه مثل عروسک بازی و بازی تو خونه ای که پدر و مادر براش ساختن مگه میشه از یه بچه اوتیسم براد؟! اصلا اینترنت نوشته مبتلایان به اوتیسم ریاضیشون عالیه ولی این دختر تو ریاضی مشکلات زیادی داره. تو اینترنت نوشته مبتلایان به اوتیسم به هیچ کس وابسته نمیشن. ولی این دختر خیلی به مادرش وابسته هست. خدا خیرتون بده.

    1. سلام دوست خوبم
      اطلاعاتی که دادید کافی نیست . لطف می کنید به این خانواده بفرمایید به شماره 03133364601 تماس بگیرند و اطلاعات دقیق رو بدهند حتما کمکشون خواهیم کرد.

      1. سلام.
        ممنون. این شماره ای که فرمودید رو بهشون میدم. اگه خواستند زنگ بزنند.
        فقط اقای دکتر برای خودمم سوال پیش اومده. ممنون میشم اگه لطف کنید جواب بدید.
        من به خاطر این فامیلمون یه مدته تو اینترنت دارم در مورد اوتیسم و اسپرگر میخونم.
        تو اینترنت نوشته: کودکان اوتیسم نمیتونند بازی های وانمودی کنند. بازی وانمودی باید همون عروسک بازی و بازی تو خونه اسباب بازی و… باشه دیگه. اما این دختر با عروسک بازی میکنه و وسایل اشپزخونه اسباب بازی و وسایل خونه اسباب بازی هم داره. خونه ساختن مامان و باباش براش میره توش بازی میکنه با عروسک هاش. اخه مگه بچه اوتیسم یا اسپرگر میتونه این کارها رو کنه؟!
        یا تو اینترنت نوشته: مبتلایان به اوتیسم تو ادبیات ضعیف اند و معنی ضرب المثل نمیفهمند ولی این دختر معنی بعضی از ضرب المثل ها رو میفهمه و تو درس زبان فارسی خوبه. این دختر میتونه داستان بسازه از خودش حالا البته خیلی خوب نمیشه داستان هاش ولی بالاخره میسازه. میتونه شعر بگه البته خیلی خوب نمیشه شعرهاش و تو وزن و قافیه و… مشکل داره اما بالاخره میتونه شعر بگه. انشا نوشتن هم براش راحته. حالا بعضی انشاهاش خوب میشه بعضی بد. البته یه بار یه انشا نوشت که معلمش خیلی خوشش اومد. شعر، داستان، انشا از بچه اوتیسم یا اسپرگر برمیاد؟!
        اینترنت نوشته: ادم هایی که اوتیسم دارن تو ریاضی یا رشته های مرتبط توانایی زیادی دارن ولی این دختر تو ریاضی خیلی ضعیفه. اوتیسم یا اسپرگر میشه ریاضیش ضعیف باشه؟!
        اینترنت نوشته: بچه اوتیسم به هیچ کس وابسته نمیشه. درحالی که این دختر به مادرش خیلی وابسته هست. وابستگی در اوتیسم یا اسپرگر شدنیه!؟
        ممنون میشم اگه به این سوالاتم جواب بدید. فقط میخوام خودم بدونم که این کارهایی که نوشتم از بچه اوتیسم یا اسپرگر ممکنه براد؟!

        1. سلام
          ببینید بازی وانمودی یا نمادین هم به شکلهای مختلف انجام میشه و گاها میشه دید که کودکی دارای اتیسم به عروسکش غذا بده و…..کودک این کار رو به صورت تکرار شونده و یا با اصرار و یکنواخت در زمان گوشه گیری انجام میده و…..
          اینکه مبتلایان به اتیسم در ادبیات ضعیف هستند خیلی قطعی نیست و نمیشه نشانه ها رو به همه تسری داد برخی از افراد دارای اتیسم در بزرگسالی میتونن نویسنده های خوبی باشن چون ذهن در درجه اول هست و بعد فرد می تونه ذهنیات خودش رو بر روی کاغذ پیاده کنه و برخی از افراد اتیسم ذهن قوی در افرینندگی د ارند
          اتیسم از عقب ماندگی ذهنی متفاوت هست
          همانطور که در مورد ادبیات گفتم در مورد ریاضیات هم نمیشه نظریات رو به همه کودکان نسبت داد .و البته همه بچه های اتیسم لزوما در ریاضی خوب نیستند و در انشا بد
          بچه های اتیسم هم می تونن به والدین خود وابسته بشن و حتی این وابستی به صورت شدید هم میتونه باشه و محدود کننده

      2. سلام
        میخواستم بدونم که ایا ممکنه علائم افزایش عدم برقراری ارتباط و وسواس و اظطراب و عدم تمرکز که در جوانی بیشتر میشه از علائم شروغ اتیسم باشه یا اینکه اتیسم از جنینی مشخص میشه؟؟؟
        و اینکه فرد اتیسمی از تمام این حالات و روحیاتش اگاهه یا خیر؟؟

        1. درود بر شما دوست خوبم
          اتیسم در بزرگسالی شروع نمیشه.اتیسم از بدو تولد با فرد همراه هست ولی ممکنه یکنفر تشخیص نگرفته باشه. برای نمونه علائم انقدر کم بوده که فرد تشخیص نگرفته و یا اینکه به اشتباه اختلال دیگری برای او تشخیص داده بشه که در کشور ما این مورد زیاد هست.
          بله دوست من فرد دارای اتیسم عملکرد بالا و سطح یک از علائم اگاه هست و حتی انها را گزارش هم می کند

  2. سلام
    دختر خواهرم 2سال و نیمه اتیسم شدید سطح 3 تشخیص دادن.
    اتیسم تا چه حد ممکنه ژنتیکی باشه؟ به جز خود اتیسم چه بیماری های دیگه ای تو فامیل باشه ممکنه بچه اتیسم شه؟
    اخه ما تو فامیلمون اتیسم اصلا نبوده تا حالا. دختر خواهرم اولین کسیه که اتیسم شده
    اما برادرم اسکیزوفرنیه. عمومم اسکیزوفرنی. زن عموم که اونم نسبت نسبیم داره دو قطبی. عمه هام و چندتا از دخترعمه هام وسواس شستن دارن. پدرم دیابت مادرم چندوقت پیش گلین باره گرفت. خاله ام میگرن داره. دختر خاله ام هاشیموتو گرفت و دخترش هم نامینوس داره. پسرش هم پزوریازیس گرفته.
    سرطان به خصوص سرطان سینه هم تو فامیلای شوهر خواهرم زیاده.
    راستی خواهرم قبل ازدواج استرس شدید و وسواس فکری و عملی و افسردگی هم داشته که به خاطر عوارض زیاد داروهایی که روانپزشک ها میدادن دوا درمونو ول کرد و ADHD هم داشته از بچگی که البته تو بزرگسالی دکتر رفت و گفت از بچگی این حالتم داشتم دکتر براش تشخیص داد که اونم درمانشو ول کرد سر همین عوارض زیاد داروها و همچنین تخمدان پلی کیستیک داره و این بچه رو هم بعد هفت سال ناباروری و مصرف دارو و دوادرمون و اخر هم ivf تو 36 سالگی به دنیا اورد. البته یه بار یکی از فامیلامون که روانشناسی میخوند تو دانشگاه خواهرم بچه بود گفته بود ممکنه دیسکالکولیا اختلال یادگیری ریاضی داشته باشه. ریاضیش خیلی بد بود. یه مقدار هم خواهرم از بچگی نسبت به بعضی چیزا و محیط ها حساس بوده که هنوزم هست. خودش میگه تو اینترنت خونده اختلال پردازش حسیه. چشم هاش هم خیلی ضغیفه نزدیک بینه با نمره عینک بالای 2 استیگمات و انحراف چشم هم داره. یه سری حرکات عجیب غریبم از بچگی داشته که هنوزم یه وقت هایی داره.
    الان خواهرمم خیلی افسرده تر شده و میگه خدا هفت سال هرچی بچه خواستم بهم بچه نداد. گفتم پسر بده کلی سر پسر نذر و نیاز کردم دختر داد حالام که اون دخترو داده این جوری داده…. خواهرمو چی کار کنم؟ میخوام دلداریش بدم میگم خدا مصلحت اندیشی کرده دختر داده بت. اگه پسر میشد اتیسمه هم شدیدتر میشد. حالا نمیدونم واقعا اتیسم تو پسرا شدیدتر از دختراست؟ شنیدم اینو.

    1. سلام دوست مهربان من
      اتیسم اختلالی است که با همبودی عوامل ژنتیک و زیست محیطی بوجود میاد
      در مورد دیگر بیماری ها باید بهتون عرض کنم که باید تاخیر های کلامی نقایص زبانی و نقایص ذهنی ،اختلالات روانی مانند دو قطبی اسکیزوفرنی ،وسواس ها و… می تونه هشدار دهنده باشه ولی هیچ کدام از این موارد که خدمتتون عرض کردم نمی تونه قطعی باشه و موارد اسکیزو و دو قطبی در خانواده شما مشاهده میشه . اصلا از نظر ژنتیک اتیسم مشابهت های نزدیکی با اختلالات خلقی داره.متاسفانه خوغاهر شما همه عوامل رو داشته
      اتیسم در پسر ها اصولا خفیف تر هست ولی در مورد سرنوشت و شرایط خواهر تون باید حمایتش کنید و در فرایند درمان بهشون کمک کنید همراهی فیزیکی و عاطفی خیلی کمک کننده است . روانشناس خوب برای خواهرتون پیدا کنید و بهشون کمک کنید . سعی کنید خواهر زاده تون رو به مراکز اتیسم ببرید تا باهاش کار کنند و فشار از خواهر کمتر بشه .از دلداری های کلامی کم کنید و دلداری های اقدامی و عملی انجام بدید مثلا با خواهرتون خواهر زاده تون رو ببرید پارک بهشون سر بزنید و ارتباطتون رو دو برابر کنید . و در کل خواهرتون رو تنها نگذارید. در خوبی و مهربانی پاینده باشید.

      1. سلام.
        خیلی ممنون از راهنمایی های خوبتون دکتر.
        ولی من شنیدم اتیسم تو دخترها خفیف تره واسه همین مشکلاتشون کمتره. مطلب سایتتون رو هم خوندم احساس کردم دخترا وضع بهتری دارن. البته شاید برداشت من از مطلب شما اشتباه باشه.
        البته شما دکترید و بیشتر میدونید. ممنون میشم اگه بیشتر راهنماییم کنید.

        1. اصولا دختر ها فراوانی کمتر ولی شدت بیشتری دارند . هرچند در این خصوص منابع علمی چندانی وجود نداره

          1. سلام. خسته نباشید. (˵ ͡° ͜ʖ ͡°˵)💐
            خواهرم از بچگی یه مشکلاتی داشت مثل حرکات کلیشه ای که باعث شده بود فامیل ها بگن مشکل داره که پنج شیش ساله بود روانپزشک اطفال تشخیص افسردگی داد و دارو داده بود ولی ما میدیدیم با وجود این که دارو میخوره خیلی از مشکلاتش هنوز هست. واسه همین یه سال دارو خورد دیگه مادرم بش دارو نداد و سعی کرد با خریدن اسباب بازی هایی که دوست داره و درست کردن غذای مورد علاقش به تعداد دفعات زیاد شادش کنه و از افسردگی درش بیاره. (❁´◡`❁)🙂
            کلاس چهارم ابتدایی بود که سر بی دقتی های زیادی که تو بعضی درس ها داشت پیش یه روانپزشک دیگه مادر و پدرم بردنش و تشخیص ADHD گرفت. یه دارویی دکتر داد که خیلی عوارض داشت. مادرم دیگه نذاشت بخوره و به من گفت باش منچ بازی کنم دقتش زیادتر شه. اون روانپزشک هم اصلا نگفت ADHD رفتار درمانی میخواد فقط دارو داد. الان من تو اینترنت میبینم فهمیدم رفتار درمانی میخواد. اصلا رفتار درمانی نرفته. ಠಿ_ಠ🤓
            الان که 24 سالشه و داره میره تو 25 سال دکتر روانشناس گفته ADHD که هست، OCD شدیدم هست. افسردگی شدیدم هست. استرس بالام هست. اختلال خواب هم هست. انگار شبهه اسپرگر هم داره. دکتر گفت: میگم شبهه اسپرگر چون اسپرگر پیشروی نمیکنه ولی این پیشروی کرده انگار چون حساسیتش به بعضی بوها و…بیشتر شده و حرکات کلیشه ایش هم بیشتر شده. اسپرگر علایمش بیشتر نمیشه برعکس در اثر گذر زمان و رشد بچه علایمش کمتر میشه. اسپرگر اصلا درمان نمیخواد. بچه اسپرگر بزرگ بشه حتی اگه هیچ درمانی هم نشده باشه خود بخود علایمش کمتر و کمتر میشه فقط شوخی و ضرب المثل یادش بدن که تو جامعه مسخرش نکنن. بچه اسپرگر بزرگ شه مثل بزرگسالان دیگست میتونه مستقل زندگی کنه دانشگاه بره سرکار بره ازدواج کنه و…فقط یه کم متفاوته. خصوصا دختر اسپرگر. اتیسم تو دخترا شدیدتر از پسراست. ولی اسپرگر برعکسه تو دخترا خفیف تر از پسراست. اون اتیسمه که درمان میخواد. گفت شبهه اسپرگر دارو نمیخواد ولی واسه وسواس و افسردگی و ADHD و استرس و اختلال خواب بره پیش روانپزشک دارو بگیره. ولی خواهرم حاضر نمیشه. چون داروی ADHD یادشه چه قدر اذیتش کرده حافظش خیلی خوبه.ಠ_ರೃ😔
            خواهرم یه مشکلی که داشته از بچگی اینه که هر وقت اثاث کشی میکردیم میرفتیم خونه جدید تا یه مدت حالش بد بود. خیلی ناراحت بود همش خونه قبلی رو میخواست. طول میکشید تا به خونه جدید عادت کنه. فکر کردم شاید این مال شبهه اسپرگر باشه. ما چندوقت دیگه اثاث کشی داریم. قراره بریم یه خونه جدید تو یه محله جدید که تا حالا تو اون محله زندگی نکردیم. خواهرم همین الانشم خیلی استرس داره واسه اثاث کشی که یه وقت وسایل اسیب نبینن و… خیلی دقیق وسایلشو اماده میکنه یه جوری که اگه ضربه دیدن صدمه نبینن. خصوصا خیلی نگران کلکسیون هاشه. کلکسیون جمع میکنه. خواهرم یه جور دیگم از 18 سالگی به بعد شده که دوست داره با خرید کردن خودشو اروم کنه. یه مقداری پرخاشگر شده و خودزنی میکنه جوری که چند دفعه اسیب زده به خودش و داد میکشه صبرش خیلی کمتر شده. حالت دعوایی داره. یه وقتایی بیخودی میخنده و گریه میکنه که البته دکتر گفت این مال افسردگی شدیده. بدنش یه وقت هایی دچار لرزش های کوتاه میشه که البته اینو از بچگی داشته و دکتر های قبلی همون موقع که بچه بود هم این لرزش ها هم حرکات کلیشه ایش رو به افسردگی وADHD ربط داده بودن. چند دفعه قصد خودکشی داشته. من شک کردم اختلال شخصیت مرزی هم داشته باشه با توجه به چیزایی که از اینترنت خوندم خصوصا که تو بچگی هم عذاب زیاد کشیده. البته خیلی از علایم اختلال شخصیت مرزی رو نداره. شاید منم وسواس گرفتم و بیخودی مشکوکم. دکتر هم اختلال شخصیت مرزی نگفت. ولی تو بچگی هاش تو مدرسه مثلا معلما و بچه ها میگفتن مشکل داره و دیوونه هست که دوست پیدا نمیکنه و زیادی حساسه به بعضی چیزها مثل بعضی بوها و نور بعضی چراغ ها و…مسخره اش زیاد کردن تو مدرسه. خیلی اذیتش کردن. مثلا شوخی رو جدی میگرفت بچه ها میومدن با این شوخی میکردن بعد که این جدی میگرفت شروع میکردن هرهر خندیدن و مسخره کردنش. میدونستن این جدی میگیره میومدن سراغ این. یا بی دقتی میکرد تو درس معلم دعواش میکرد. اخرش خواهرم زده شد از مدرسه. دیپلم گرفت دیگه دانشگاه نخواست بره. با این که معدلش بالا بود. درسته دکتر گفته شبهه اسپرگر ولی من تو اینترنت که دیدم واقعا خیلی شبیه اسپرگره علایمش. تفاوت های کمی با اسپرگر داره مثل این که میگن اسپرگر ها یادگیری زبان خارجی براشون راحت تره از زبان مادری. خواهرم خودش تو خونه با کتاب خوداموز و اینترنت انگلیسی یاد میگیره ولی کلاس نمیخواد بره. یه بار ازش پرسیدم: فارسی برات راحت تره یا انگلیسی؟ گفت: فارسی. واسه همین احتمال دادم خود اسپرگر باشه و مزاحمتون شدم. با توجه به شرایط خواهرم که براتون نوشتم، چه راهکاری پیشنهاد میدین واسه وقتی رفتیم خونه جدید که خواهرم کمتر اذیت شه و حالش زودتر خوب شه؟

          2. سلام دوست من
            همکار روانشناس ما متاسفانه اطلاعات اشتباهی بهتون داده هم در مورد اسپرگر و هم در سایر موارد
            برای کمک به خواهرتون مقالات ما که در مورد وسواس و محیط مناسب برای افراد دارای اتیسم هست رو بخونید در انها پاسخ شما وجود داره

  3. سلام. دختر مبتلا به سندروم اسپرگر میتواند ازدواج کند؟
    چه قدر احتمال دارد فرزندش هم اسپرگر شود؟ فرزندش اسپرگر میشود یا اتیسم هم امکان دارد بشود؟

    1. سلام دوست من
      در ابتدا باید مشخص کرد که تشخیص اسپرگر درست هست یا نه
      فرد دارای اسپرگر میتونه ازدواج کنه
      رییسک تولد کودک دارای اختلال قطعا بیشتر از سایر افراد است ولی این میزان مشخص نیست.

  4. سلام وقت به خیر.
    من ۱۶ سالم هست و دخترم. چند وقتی هست درباره اوتیسم سرچ می کنم و حس میکنم یه سری از علائمش رو دارم. البته یه سری از ویژگی هام هم شبیه افراد اوتیستیک نیست مثلا زود شروع به حرف زدن کردم یا تو درک طنز و اینجور چیزا مشکلی ندارم.
    اما از وقتی یادم میاد خیلی کم حرف میزدم. همیشه همه می گفتن چقدر مظلوم و خجالتی هستم. توی مدرسه هم معمولا توی پرسش های شفاهی مشکل داشتم. ریاضیم بد نیست. اما توی انشا معمولا مشکل دارم‌. البته میشه گفت انشاهای خوبی مینویسم ولی چندین ساعت طول می کشه اصلا نمیدونم از کجا شروع کنم یا چطور بیانش کنم. نقاشیم ولی خیلی خوب بود.
    حدودا دو سه تا دوست داشتم ولی خیلی با هم فرق داشتیم نه اونا من رو درک میکردن نه من اونا رو درک میکردم و الان هیچ دوستی ندارم. البته من از تنهایی تا حدودی لذت میبرم و کارهای انفرادی رو ترجیح میدم. به نظر اکثر آدمایی که منو میبینن خیلی بی احساسم. وکلا نمیتونم احساساتم رو نشون بدم.
    کوچیک تر که بودم یه بار ازاین کتونی ها که نور میده برام گرفته بودن ولی گریه میکردم و نمیپوشیدم ،روی صداهای بلند هم خیلی حساس بودم الان کمتر شده ولی هنوز هم حس خوبی نسبت به صداهای بلند ندارم. یه سری آهنگ ها هم اصلا نمیتونم بهشون گوش بدم.
    فکر میکنم به محرک ها هم دیر جواب میدم. مثلا وقتی یه نفر یه سوالی ازم می پرسه طول می کشه تا متوجه بشم چی گفت و خیلی دیرتر از حد معمول جواب میدم.
    علایقم هم با بچه های همسنم فرق داشت. مثلا به فلسفه ، نجوم ،تاریخ ، کتاب های فانتزی و علمی تخیلی و کارهای تحقیقاتی خیلی علاقه دارم و برخلاف اکثر دخترای این دوره هیچ علاقه ای به آرایش و لباس و جواهرات و اینجور چیزا ندارم. و کلا خیلی دوست دارم درباره علایقم صحبت کنم اما درباره چیزای دیگه خیلی کم حرف میزنم.
    از تنوع و تغییر یه سری چیزها اصلا بدم نمیاد ولی خب تغییر یه سری چیزای دیگه خیلی برام سخته.
    درباره درک احساسات بقیه فکر نمیکنم مشکل خاصی داشته باشم.
    چند ماه اخیر تپش قلب و آریتمی داشتم دکترا گفتن به خاطر استرسه و اس سیتاور و پروپرانولول میخوردم.
    به نظرتون ممکنه اوتیسم داشته باشم؟ فکر میکنم پدرم هم داشته باشه. پیش روانپزشک تا حالا نرفته ولی خیلی از علائمش شبیه اوتیسم هست

    1. درود دوست من
      سپاس که با ما صحبت می کنید
      دوست من ،برخی مطالبی که شما فرمودید میتونه نشانه هایی از اتیسم عملکرد بالا باشه ولی الزاما باید جهت یافتن نتیجه درست با شما مشاوره انجام بگیره و پرسشنامه تکمیل بشه.برخی از علائم هم میتونه مرتبط با ویژگی های شخصیتی یک انسان باشه. لزوما همه انسان ها دارای مهارتهای اجتماعی بالا نیستند.پیشنهاد می کنم در خصوص استرس ها و نگرانی هاتون بفرمایید و اینکه ایا عادت های خاصی هم دارید؟ رابطه اتون با اعضای خانواده چطور هست ؟ ایا الان در رابطه عاطفی با کسی هستید؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا نیاز به مشاوره تخصصی در حوزه اتیسم دارید؟