آیا دیرصحبت کردن و حرف زدن نشانه و علامت اوتیسم است

چکیده:
تاخیر کلام از نخستین مواردی است که والدین در خصوص آن نگران می شوند و در صورت گسترده شدن این نگرانی به متخصصان مراجعه می کنند .اما گاها این تاخیر گفتار با علائم اوتیسم امیخته شده و موجب اشتباه والدین در خصوص اینکه کودک انها در گیر با چه اختلال است می گردد.در این مقاله به این مهم می پردازیم که ایا دیر صحبت کردن کودک نشانه ای از اختلال اتیسم است؟

آیا دیر صحبت کردن نشانه اوتیسم است؟

تأخیر در گفتار در میان کودکان دارای اوتیسم بسیار رایج است. اما در کودکان بدون اوتیسم نیز شیوع بالایی دارد.با این حال، تفاوت های بسیاری بین تاخیر گفتار در اوتیسم و سایر انواع تاخیرهای کلامی وجود دارد و در بسیاری از موارد، این تفاوت ها حتی برای افراد غیر متخصص نیز قابل تشخیص است.تاخیرهای قابل توجه در گفتار می تواند دلیلی برای نگرانی باشد، اما به هیچ وجه همیشه نشانه اوتیسم نیست. از این رو در این مقاله به بررسی تاخیر گفتار و وقعیت های مرتبط با اختلال اتیسم می پردازیم.

تفاوت تاخیر گفتار در اوتیسم

یکی از نکات مهم در این حیطه توجه به مهارتهای پیش کلامی و یا پیشگفتار نوزاد است و توجه به این امور می تواند در تفکیک تاخیر کلام از اوتیسم کمک کند.همزمان که نوزادان رشد می یابند یاد می گیرند که ارتباط کلید دریافت لذت از محیط پیرامون است و با ارتباط می توانند به هر انچه می خواهند در نوزادی برسند. از همین روی پیش از اینکه استفاده از کلام را یاد بگیرند ارتباط چشمی برقرار می کنند ،لبخند می زنند،غان و غون می کنند،غرغر می کنند و یا به هر شکل ممکن ارتباط برقرار کرده و خواسته خود را که بغل شدن و یا هر چیز دیگر هست را به دیگران می فهمانند. با بزرگتر شدن و گذشت زمان این کودکان یاد می گیرند که از زبان بیانی استفاده کنند چراکه نتایج بلاواسطه فوری و سریع تری برای انها به همراه دارد و از طرفی برای دیگران نیز بسیار قانع کننده تر هست و میزان خطای کمتری در براوردن نیاز ها و خواسته های اولیه دارد.

در کنار این ارتباط کلامی این کودکان همچنان از بغل شدن ،لبخند زدن و دیگر تعاملات اجتماعی نیز استقبال می کنند،از دیگران تقلید می کنند و بر اساس تقلید تلاش می کنند ارتباط بیشتر و موثر تری را با دیگران برقرار کنند.نکته دیگر این است که کودکان دارای رشد عادی زمان بیشتری را نیز برای این گونه ارتباط و تعامل صرف می کنند و از تنها بودن استقبال نمی کنند و اصولا تمایل دارند با دیگران باشند ،با انها بازی کنند و از کلام خود برای ادامه دادن این ارتباط و تعامل استفاده کنند.

بیشتر بخوانید:  در مغز افراد دارای اتیسم پاسخ به «لمس اجتماعی» تغییر می کند

اما کودک دارای اتیسم در این فرایند رشدی ممکن است با تاخیر شروع کند و تمایل چندانی به ارتباط کلامی نداشته باشد و خواسته های خود را بیشتر با اشاره و یا هل دادن یا کشاندن به دیگران می فهماند. این کودکان ممکن است لذتی در این ارتباط برقرار کردن نبینند و به همین جهت هم انگیزه ای برای ادامه دادن تعاملات و یا تقلیدکردن از دیگران ندارند.از ابتدا و یا به مرور در کنار تاخیر کلام ،والدین متوجه عدم تمایل کودکشان به ارتباط چشمی و یا حتی لبخند اجتماعی می شوند و احساس می کنند فرزندشان تلاشی برای تعامل و ارتباط با انها ندارد.

کودک دارای اتیسم در کنار تاخیر کلام ممکن است بیشتر درگیر علایق خود باشد و برانگیزاننده های اجتماعی موجب برانگیختگی او نمی شود،به ندرت از دیگران تقلید می کند،به جای درگیر شدن با افراد بیشتر با اشیا درگیر می شود و تنها بودن و رها بودن برای خود، برای او بیشتر راضی کننده است تا با دیگران یا موضوعات مشترک با دیگران درگیر باشد.بطور خلاصه اگر کودک شما درکنار تاخیر کلام در استفاده از ارتباطات غیر کلامی مانند زبان بدن ،اشاره کردن،لبخند زدن ،ارتباط چشمی و درک دستورالعمل ها مشکل دارد باید برای اختلال اتیسم نیز پیگیری های لازم را انجام دهید.

به دلیل اینکه والدین بسیاری در این خصوص با ما تماس می گیرند و نگران این مساله هستند که ایا کودکشان تاخیر کلام دارد یا تاخیر کلام بهمراه اتیسم دارد ،برای واضح تر شدن مساله به دو مثال زیر توجه کنید و اگر کودک شما علائم رادین را دارد باید در خصوص ارزیابی اتیسم نیز اقدام کنید.

سورنا در سن 2 سالگی اصلا صحبت نمی کند. اما در حالی که هنوز کلماتی را بیان نمی کند، از آواها و زبان بدن برای برقراری ارتباط با افراد اطرافش استفاده می کند. او اشاره می کند، مردم را به سمت چیزهایی که می خواهد می کشاند و با افراد دیگر درگیر می شود. او فعالانه از بازی با والدین و خواهر و برادرش لذت می برد. و تمایلی ندارد که بتنهایی بازی کند. ارتباط چشمی دارد و از فعالیتهای دیگران مانند اشپزی کردن مادر تقلید می کند. اگر مادر از او بخواهد کاری را انجام دهد سورنا درک نموده و درگیر فعالیت می گردد.(در مورد سورنا باید به نقص شنوایی ،آپراکسی گفتاری،نقص شناختی مشکوک بود،هرچند گزینه های دیگری نیز می توان برای او در نظر گرفت ولی روند رشد و پیشرفت او است که می تواند در این براورد تاثیر گذار باشد از همین روی والدین سورنا بایستی به یک متخصص گفتار درمانی مراجعه نمایند)

بیشتر بخوانید:  اتیسم(اوتیسم)و تکنیک های رفتار درمانی

رادین هم دو سال دارد . او در حدود 15 کلمه بلد است ولی از انها برای برقراری ارتباط استفاده نمی کند و در عوض این کلمه ها را بارها و بارها با خودش تکرار می کند. رادین هنوز متوجه نشده است که چگونه از حرکات، صداها یا کلمات برای درخواست چیزی که می‌خواهد استفاده کند. والدین او تقریباً غیرممکن است که بتوانند توجه او را بیش از چند ثانیه به خود معطوف کنند.رادین دستورالعمل ها را نمی تواند انجام دهد و در فرایند بازی تقلید ندارد.بیشتر برای بدست اوردن خواسته ها افراد را به سمت خواسته ها می کشاند و با جیغ و گریه خواسته خود را به دست می اورد.رادین بیشتر از ارتباط چشمی امتناع می کند و دیگران او را خیلی خجالتی براورد می کنند.(رادین هر چند بر خلاف سورنا حداقل 15 کلمه را بیان می کند ولی با این حال در کنار تاخیر کلام خود علائم ارتباطی و درکی را نیز نشان می دهد و همچنین نشان می دهد که از ارتباط لذتی نمی برد و تمایلی به ادامه دادن یک جریان ارتباطی ندارد و می توان به اتیسم مشکوک بود و رادین بایستی به یک متخصص اختلال اتیسم مراجعه نماید)

در اینجا یک نکته مهم وجود دارد و آن این است که چه یک کودک دارای تاخیر کلام به تنهایی باشد و چه همراه با تاخیر کلام خود،علائم اتیسم را نیز نشان دهد الزاما باید به یک متخصص جهت مداخله بهنگام مراجعه نماید و به صحبت متخصص نماهایی که شما را دعوت به صبر می کنند توجه نکنید چراکه زمان برای کودک شما حیاتی است.

در پایان:

کودکان دارای اتیسم اغلب تاخیر در گفتار را دارند، اما تاخیر در گفتار به تنهایی به این معنی نیست که کودک شما الزاما دارای اوتیسم است. تأخیر گفتار در کودک دارای اتیسم معمولاً همراه با سایر مسائل ارتباطی مانند عدم استفاده از اشارات و زبان بدن، پاسخ ندادن به نام و عدم علاقه به برقراری ارتباط با افراد رخ می دهد و در فرایند رشد می توان علائم و نشانه های رشدی قابل توجه دیگری را نیز مشاهده نمود.

بیشتر بخوانید:  چگونه براشفتگی کودک دارای اوتیسم را آرام کنیم؟

 

 

5/5 - (1 امتیاز)
اشتراک گذاری محتوا
دکتر مهدی فولادگر

دکتر مهدی فولادگر

مدت زیادیست که با کودکان اتیسم آشنا هستم اما هنوز احساس می کنم باید انها را بهتر بشناسم. البته نه علائم و رفتار های آنها را، بلکه خوبی و پاکی شان را. اموری که امروزه همه با آنها غریبه ایم.

مطالب مرتبط

تنها راه غلبه بر اختلال اتیسم دانش و آگاهی از این اختلال است!

8 پاسخ

  1. سلام خدمت شما
    من از افغانستان میباشد پسر بزرگم تقریبا 5 سال اش است اما به جز چند کلمه محدود هیچ حرف نمیزند یکبار پارسال ایران آوردم تست شنوایی انجام دادیم گفتن یکمقداری شنوایی ایشان کم است سمعک برایش گذاشتیم و همچنان از سر شان عکس گرفتیم دوکتور اعصاب که دید که گفت هیچ مشکلی ندارد.
    مهد کودک فرستادیم مهد کودک نگهداری نتوانست از ایشان با همه بچا دعاوایش می شد حتا معلم خود را گاز گرفت است اما هوش و ذکاوت شان خیلی زیاد است فقد حرف نمیزند دیگه هیچ مشکلی ندارد لطفا لطفا رهنمایی کنید.

    **********شماره واتساپ و ایمل خود را نوشته کردیم اگر کدام راه و چاره دارد برای رهنمایی کند

    1. درود دوست خوبم
      لطفا بیشتر از علائم فرزندتون بفرمایید
      از نحوه بازی کردنش از نحوه ارتباط برقرار کردن و….
      اقای مولایی عزیز من ایمیل و شماره تماستون رو پنهان کردم چون ممکنه مورد سوء استفاده قرار بگیرید .
      از همین طریق با هم در ارتباط هستیم

  2. سلام اقای دکتر.
    میدونم شاید جاش اینجا نباشه. ولی جایی پیدا نکردم که سوال بپرسم جواب بدند. فقط دیدم شما تو این سایت لطف میکنید به سوالات مردم جواب میدید.
    سوال در مورد نوه منه. دختر هست. از وقتی نوزاد بود یه چیزهای عجیبی توش میدیدیم. مثل دیر راه رفتن و دیر حرف زدن و حرکات عجیب. اولش میگفتیم هیچی نیست برطرف میشه. بزرگتر که شد دیدیم منظورش رو نمیتونه به دیگران برسونه و مشکل داره تو دوست پیدا کردن و ریاضی و نمیتونه از حق خودش دفاع کنه و حرکات عجیبش هم بیشتر شده و بی دقتی زیاد میکنه و یه سری مشکلات دیگه. معلمش گفت مادر و پدرش دکتر ببرنش. بردنش دکتر. اول تشخیص اسپرگر دادند.
    ولی بعد یک مدت گفتند اسپرگر نیست. قوه تخیل و توانایی دروغ گفتن و درک ضرب المثل داره. افکار عجیبی هم گاهی اوقات داره.
    الان میگن ممکنه اسکیزوفرنی باشه. بچه با اسکیزوفرنی به دنیا اومده باشه. یا شاید هم مشکل اناتومی مغزی باشه. بررسی بیشتر میخوان بکنند تا ببینند کدومه.
    لطفا در مورد این اسکیزوفرنی دوران کودکی که میگن و مشکلات اناتومی مغزی یک توضیحی به من بدید بدونم تقریبا چیه. مردم از نگرانی. تو اینترنت هرچی میزنم چیز به درد بخوری که بفهمم نمیاد.
    فرزند پسرم هست. عروسم و فامیل های عروسم یه سری مشکلات دارند. مثلا طلاق تو فامیل های عروسم خیلی زیاد بوده. رفتارهاشون هم یه جوریه. امکان ژنتیکی بودن بیماری این بچه هست؟
    اسکیزوفرنی کودکان و مشکلات اناتومی مغزی به اسپرگر شباهت دارند؟ چون دکترش میگفت خیلی شبیه اسپرگر هست. ولی اسپرگر نیست. اسکیزوفرنی یا مشکل اناتومی مغزی باید باشه.

    1. درود مادر بزرگ گرامی
      لطفا بفرمایید نوه شما چند سالشته و علائم نگران کننده رو از چه سنی مشاهده کردید ؟
      علائم اسپرگر و اسکیزوفرنی زود هنگام مشابهتی با هم ندارند و پزشک اشتباه گفتند .
      لطفا علائم بیشتری رو بفرمایید

      1. سلام.
        نوه من دختره. 12 ساله. میره تو 13 سال امسال.
        از نوزادی علائم شروع شده. دیر راه رفت. دیر حرف زد. حرکات غیر طبیعی داشت. بچه نوزاد جوری خودش رو منقبض میکرد یه دفعه تمام بدنش رو که میگفتیم الان خفه میشه. اول میگفتیم بزرگتر شه برطرف میشه ولی فقط تونست راه بره و حرف بزنه. بقیه علائم موندند و حتی بیشتر شدند.
        بزرگتر که شد حرکاتی رو با دست هاش تکرار میکرد مثل مشت کردن دست. منظورش رو به دیگران نمیتونست برسونه درست. دوست پیدا نمیتونست بکنه. نمیتونست از حق خودش تو مدرسه دفاع کنه البته این رفع شده دیگه الان و از حقش دفاع میکنه. حرکات غیر طبیعی که تکرار میکنه در روز بیشتر شده. یه وقت هایی به صورتش یک حالت عجیب میده با جمع کردن صورت. تو ریاضی خیلی مشکل داره. خیلی بی دقتی میکنه. بی نظمه. شلخته هست. کارهاش رو امروز فردا میکنه. یک کارش تموم نشده میره سراغ یک کار دیگه. هنوز هم گوشه گیره. کارهایی که هم سن و سال هاش راحت انجام میدند مثل مرتب کردن وسایلش رو نمیتونه انجام بده. با بچه ها بازی نمیکنه. یک مسیر رو بارها راه میره و برمیگرده. یه وقت هایی با خودش همین جوری میخنده بی علت و قهقهه میزنه. در حالی که تنهاست. یه وقت هایی یه جور عجیبی میشه انگار داره با یک نفر دعوا میکنه ولی ما صداش رو نمیشنویم چون با صدا حرف نمیزنه و پاهاش رو میکوبه زمین. خودزنی میکنه. بعد دست هاش رو محکم میزنه به هم و از اون حالت بیرون میاد ولی این حالت دعوا کردن بی صدا جدیدا اضافه شده قبلا نبوده. یه وقت هایی بی علت گریه میکنه. تو تصمیم گیری مشکل داره. یک کاری رو با اطمینان کامل اول میخواد انجام بده. بعد که انجام میده گند میزنه. خودش هم تعجب میکنه میگه چرا این فکر به ذهنم رسید؟ دلیلی به ذهنش نمیرسه که چرا اون کار رو کرد. نمیتونه ظاهر خودش رو درست کنه. یعنی میره بیرون روسریش خیلی شلخته هست. متوجه هم نمیشه انگار. خلاصه کردن یک مطلب رو وقتی مدرسه ازشون بخواد خیلی سخته براش. چون نمیتونه جزئیات رو کنار بذاره. حوصله هیچ کار نداره. حموم رفتن. ناخن گرفتن. مادرش به زور باید وادارش کنه. هرچند که این که خودش تنهایی حموم بره ناخن بگیره رو دیرتر از بچه های همسنش یاد گرفت. میگه یه وقت هایی یک فکرهایی میاد تو سرش که اذیتش میکنه و نمیتونه جلوی اومدن اون فکرها به ذهنش رو بگیره و وادار به خودزنی و کوبیدن پاهاش به زمین و کوبیدن دست هاش به همدیگه یا وسایل و دیوارها میشه که البته این هم جدیدا اضافه شده قبلا نبوده. یا یه وقت هایی حرف داره میزنه یک دفعه بقیه حرفش یادش میره. اصلا یادش میره در مورد چی داشت حرف میزد. یه وقت هایی دست و پاش بیخودی میلرزه.
        میتونه دروغ بگه و حسادت کنه. ضرب المثل ها رو میفهمه. دکترش اول گفت اسپرگره. ولی بعد گفت چون این کارها رو میتونه بکنه یعنی قوه تخیل داره و اسپرگر نیست. چون اسپرگرها اوتیسم اند و قوه تخیل ندارند نمیتونند این کار ها رو کنند.
        تو مدرسه گفته بود سر کلاس به معلم دینی میخوام مسیحی شم. چون یک خواب دیده. معلم دینی گفت پدر و مادر ببرنش دکتر. این بچه مشکل روانی داره. پدر و مادرش گرفتار بودند انداختند دکتر بردنش رو تابستون. من گفتم چون از بچگی مشکلاتی داشته پدر و مادرش از بچگی هاش تعریف کنند برای دکتر. نه فقط قضیه خوابش و علاقه اش به مسیحی شدن رو. پدر و مادرش هم از بچگی هاش تعریف کردند برای دکتر. خوابش و علاقه اش به مسیحیت رو هم گفتند. دکتر اول گفت اسپرگره. قرار شد یک جلسه دیگه هم بیاد برای معاینه بیشتر. جلسه بعد دکتر گفت اسپرگر نیست. یا اسکیزوفرنی دوران کودکی هست یا مشکل اناتومی مغزی یا شاید هم یک اختلال رشدی عصبی یا روانپریشی دیگه ای باشه. چون قوه تخیل داره. بررسی بیشتر لازمه. یک دکتر دیگه رو معرفی کرد که پیش اون برن. اون دکتر الان خارجه. چند ماه دیگه میاد.
        به نظر شما این بیماری ممکنه اختلال رشدی عصبی باشه یا جنون و روانپریشی و اسکیزوفرنی یا مشکل اناتومی مغزی؟ یا اصلا هیچیش نیست؟ مادرش میگفت تا حالا این بچه لجبازه. از روی لجبازی این کارها رو میکنه؟ از روی لجبازی هست به نظر شما؟
        مادرش و فامیل های مادرش هم کارهای عجیبی میکنند. تو فامیل های مادرش که میشه عروس من طلاق زیاده. ممکنه مشکل ژنتیکی باشه؟

        1. درود لطف کنید به سوالات زیر پاسخ بدید
          1آیا توهم های دیداری و شنیداری داره؟
          2آیا شما تصور می کنید که علاقه به مسیحیت را به عنوان هذیان مطرح کرده؟
          3ایا در نوه شما اشفتگی در تکلم وجود داره؟

          1. سلام.
            نوه من توهم یعنی صدایی بشنوه که وجود نداره یا چیزی ببینه که وجود نداره تا حالا نشنیدم ازش. فقط یه وقت هایی قبلا میگفت حس میکنه جن اطرافشه بسم الله میگه. البته الان که طرف مسیحیت رفته. نمیدونم باز هم بسم الله میگه یا نه. ولی میگفت جن ندیده. صدای جن نشنیده. فقط فکر کرده جن اطرافشه. البته مادرش هم از وقتی بچه بود بهش میگفت گاهی اوقات جن ممکنه بیاد سراغ ادم و باید بسم الله گفت تا بره. اصلا این کار رو خیلی ها تو جامعه ما میکنند. فکر نمیکنم چیز مهمی باشه. تو نی نی سایت که خانم ها میگن جن رو با چشم خودشون دیدند. جن وجود داره. تو قرآن اومده.
            ببخشید نمیفهمم منظورتون رو که یعنی چی علاقه به مسیحیت به عنوان هذیان؟ احساس میکنم بیشتر از کریسمس و جشن هاشون خوشش اومده. خیلی در مورد جشن هاشون حرف میزنه و سرچ میکنه تو اینترنت. از این که مسیحیت خدا رو مهربون معرفی میکنه خودش میگه خوشش اومده و میگه قبلا به خاطر حرف های مذهبی ها و اخوندها فکر میکرد خدا خشنه.
            نوه من گاهی اوقات کلمات خاصی رو به کار میبره که وقتی ازش میپرسیم معنیشون رو. تعریف که میکنه میفهمیم خودش برای بعضی چیزها اسم میذاره. مثلا یک بار میگفت مامان من هم خر مذهبیه. هم گاو مذهبیه. هم سگ مذهبیه. پرسیدم یعنی چی؟ گفت خرمذهبی یعنی فکر میکنه هر چی اخوندها بگن درسته. خره نمیفهمه. گاو مذهبی یعنی هرچی اعتقاد خودشه میخواد به زور دیگران رو وادار کنه مثل خودش باشند. گاوه. زورگو هست. سگ مذهبی یعنی تا یکی یک حرف بگه که خلاف عقیده اون باشه حمله میکنه بهش. مثل سگ پاچه میگیره. نوه من قشنگ حرف میزنه و حتی داستان مینویسه. شعر میگه. معلم انشا مدرسه میگه انشا ها و داستان هاش خیلی عالی اند.

          2. درود بر شما
            با توضیحات شما از نظر بنده فرزندتون نه اسکیزو فرنی کودکان داره و نه اتیسم یا اسپرگر
            باید یک متخصص روانشناس خوب نوه شما رو ارزیابی کنه . بخشی از مشکلات نوه شما به محیط خانوادگیش مربوط میشه و رفتارهاش بیشتر بازخوردی هست به انچه در زندگی وجود داره
            باید از نظر عاطفی بیشتر و بیشتر تامین بشه و محیط زندگی بهتری داشته باشه . نوه شما اگر سب زندگی اطرافیانش تغییر کنه نوه شما هم تغییر می کنه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا نیاز به مشاوره تخصصی در حوزه اتیسم دارید؟