اُتیس پسرونده از زیر شاخه های پیشین طیف اتیسم(اوتیسم)است که فرد مبتلا علائم اُتیسم کلاسیک و یا دیگر علائم اشکال زود هنگام طیف را به مانند دیگر زیر شاخه ها در سال نخست و یا دو سال اول زندگی نشان نمی دهد بلکه پس از 2 تا 3 سالگی این علائم در فرد به وجود می آید.اتیسم پسرونده علائمی مشابه با دیگر زیر شاخه های طیف اُتیسم دارد از جمله این علائم میتوان به تاخیر در گفتار و اختلالات زبانی،مشکلاتی در تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی،و علائمی که متاثر از بیش حسی در برخی دروندادهای حسی که بوسیله صداهای مشخص ،رنگ ها ،بوها ونورها تحریک می گردد،اشاره نمود.افراد عادی ممکن است ناراحتی ها درد ها و یا آسیب ها ی ناشی از سرما ویا حسهایی را که متاثر از سیگنالهای حسی پایین است را به گونه ای ثابت ثبت کنند ولی این موارد در افراد اُتیستیک موجب واکنشهای حسی متفاوت می گردد.برای دانستن همه چیز درباره اوتیسم مطالعه مقاله اوتیسم چیست؟انواع،علت ها و درمانها را پیشنهاد می کنیم.
بسیاری از افراد مبتلا به اتیسم مشکلاتی در تماس چشمی دارند و مهارتهای حرکتی آنها دچار تاخیر است.عملکرد از مواردی است که با اختلال اُتیسم آسیب می بیند و میتوان مظاهر آن را در مشکلات گوارشی مشاهده نمود. البته با تمام این تفاسیر گفته شده افراد مبتلا به اتیسم پسرونده تغییرات گسترده ای در علائم نشان می دهند و این علائم در درجات متفاوتی از شدت دیده می شود.
در پاسخ به اینکه چه چیزی اتیسم پسرونده را از زیر شاخه های طیف اُتیسم متفاوت می کند باید گفت اگرچه اُتیسم پسرونده علائم فراوانی دارد که با اُتیسم کلاسیک مشترک است ولی در یک زمینه مشخص کلیدی کاملاً متفاوت است وآن اینست که مجموعه علائم اتیسم در افراد مبتلا به اتیسم پسرونده با تاخیر بیشتری به نسبت اتیسم کلاسیک دیده می شود و این اختلال زمانی دیده می شود که فرد چند سالی رشد عادی خود را به خوبی داشته است.در طول یک تا سه سال نخست زندگی کودکان مبتلا به این اختلال مانند کودکان عادی رشد و نمو خود را بخوبی انجام می دهند و به خوبی میتوان مراحل رشد را در آنها مشاهده و ارزیابی نمود ولی به ناگهان مهارتهای آموخته شده در این کودکان مانند گفتار وارتباط ومهارتهای خود یاری ناپدید می گردند.برای اگاهی بیشتر در زمینه اختلال طیف اتیسم مطالعه مقاله چراکودکان دارای اتیسم متفاوت بازی می کنند؟را پیشنهاد می کنیم
این پسرفت در مهارتها می تواند اثر عمیقی در برخی از مهارتها داشته باشد.این اتفاق می تواند برای اعضای خانواده بسیارشوک آور و پریشان کننده باشد زیرا تغییرات ناگهانی در شخصیت و مشکلات در توانایی های فرد بسیار غم انگیز و دردناک است. برای پاسخ به چرایی این عارضه پژوهشهایی صورت پذیرفته و تئوری هایی مطرح گردیده است. در این پژوهشها مشخص گردیده که در حدود یک سوم از موارد منجر به تشخیص اُتیسم ، جرقه های علائم نمایان شده ناگهانی، در کودکان پس از یک دوره طولانی مدت از رشد عادی مشاهده گردیده است و همین مورد باعت ایجاد تئوری های فراوانی برای اتیسم پسرونده گردیده است از جمله این تئوری ها همان تئوری معروف و جنجال برانگیز واکسن MMR است.
یکی از مطالعات و پژوهشهای اصلی در این زمینه بر گرفته از پژوهشهای دکتر اندرو ویکفیلد متتخصص بیماری های روده و معده در انگلستان در سال 1998 است که عنوان می کند ممکن است ارتباطی بین واکسن MMR و اُتیسم(اوتیسم) وجود داشته باشد. واکسن MMR ترکیبی از ویروسهای ضعیف شده سرخک،سرخچه و اوریون است که در کشور ما بر اساس شرایط اپیدمیولوژیک در 12 ماهگی به کودک تزریق می گردد.دکتر ویکفیلد عنوان می نماید که ارتباطی بین ویروسهای ترکیب شده در این واکسن است که می تواند به سیستم ایمنی آسیب رسانده ومنجر به عفونت در دستگاه گوارش گردد و آن هم به طبع می تواند منجر به آسیب مغزی و اتیسم گردد.مطالعات منتشر شده دکتر ویکفیلد بر این موضوع 
بحث برانگیز که در بالا مطرح شد استوار است ومطالعات دیگر در حال کشمکش با نتایج آن اند.دیگر مطالعات انجام گرفته درسال 1998 در دانشگاه میشیگان توسط پژوشگران دارو ساز ویرجینیا سینگ و ویکتور یانگ گزارش گردیده است که برخی از دلایل اتیسم می تواند متاثر از واکنشهای خود ایمنی در اثر ویروسهای مشخص مانند سرخک است که ارتباط میان واکسن MMR و اتیسم را تقویت می کند.ولی تعدادی از مطالعات اخیر به جد یافته هایی به این گونه را رد میکند.
مرکز کنترل وپیشگیری بیماری های آمریکا و انتشارات پزشکی آمریکا اعلام نموده اند که در کل مدارک و شواهد و دلایل محکمی برای اثبات ارتباط بین واکسن MMR و اُتیسم وجود ندارد.ولی برخی افراد در جامعه اتیسم تمایلی ندارند که ارتباط بین واکسیناسیون و اتیسمکمرنگ جلوه داده شود زیرا اغلب علائمی که منجر به اتیسممی گردد در بین سالهای اولیه 2 تا 3 سالگی ظاهر می گردند درست زمانی که واکسیناسیون اجرا می گردد و این امر برای والدین دارای کودکان مبتلا به اتیسم پسرونده واقعیتی محض است.برای دریافت اگاهی بیشتر در زمینه اختلال اتیسم مطالعه مقاله درباره اختلال طیف اتیسم بیشتر بدانیم را به شما پیشنهاد می کنیم.
از دیگر تئوری هایی که آن هم بسیار بحث برانگیز بوده است میتوان به ارتباط تیمروسال و اتیسم پسرونده اشاره نمود. تیمروسال یک ماده نگهدارنده در واکسن است که مطالعاتی در مورد آن به مباحث ارتباط اتیسم و واکسیناسیون دامن زده است.در میان مطالعات منتشر شده میتوان به یکی از آنها اشاره نمود که توسط مجله علم عصب شناسی به چاپ رسیده است اشاره نمود. این مطالعه 278624 کودک که در بین سالهای 1990 تا 1996 متولد شده اند را مورد بررسی قرار داده است.بر طبق این مطالعه نسبت شیوع اُتیسمدر این گروه نشان دهنده یک ارتباط بین اُتیسم و تیمروسال است.ولی از طرف دیگر سازمانهایی مانند مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های امریکا و آکادمی پزشکان آمریکا قویاً اعلام نموده اند که ارتباطی بین اُتیسم و جیوه موجود در واکسن(تیمروسال) وجود ندارد.
البته تئوری هایی هم مطرح است در مورد تاثیر عوامل ژنتیک.که این موراد نیز مدافعان و مخالفان خود را دارد. ولی به نظر میرسد که پژوهشگران و دانشمندان زمان زیادی لازم دارند که بتوانند بر سر یک موضوع اجماع نموده و بصورت واضح و روشن یک علت را برای این اختلال مطرح نمایند و البته بتوانند راهی برای جلوگیری از آن بیابند زیرا برای جلوگیری از این عارضه شاید بتوان وارد عمل شد و ابتلای به آن را محدود نمود.
آیا نیاز به مشاوره تخصصی در حوزه اتیسم دارید؟
