به گفته گریچن کارلیزل:با مقایسه مهارتهای اجتماعی کودکان اتیستیک که با یک سگ زندگی می کردند با کودکان اُتیستیکی که حیوان خانگی نداشتند ، متوجه شدیم آنها در مهارتهای اجتماعی خود تفاوت چشمگیری داشتند. به هر حال ،اطلاعات نشان می داد که کودکانی که هرنوع حیوان خانگی در منزل داشته اند احتمال بیشتری داشته است که در رفتارشان بهبودی داشته باشند. برای مثال در معرفی کردن و در پاسخ به پرسشهایی که دیگران از آنها می پرسند. مطالعه ای جدید که در مورد ارتباط انسان و حیوان و شامل 70 کودک در رنج سنی 8 تا 18 سالگی بود، توسط مرکز درمانی تامپسون که یک مرکز اتیسم و اختلالات رشدی عصبی در ایالت کلمبیا می باشد، صورت پذیرفت. بیشتر از نیمی از این خانواده ها در خانه سگ نگه داری می کردند و تقریباً نیمی دیگر گربه. دیگر حیوانات خانگی در این مطالعه شامل ماهی ،موش، خرگوش و پرندگان بود.برای دانستن همه چیز درباره اوتیسم مطالعه مقاله اوتیسم چیست؟انواع،علت ها و درمانها… را پیشنهاد می کنیم.
به گفته کارا ریگان تحلیلگر رفتاری و یکی از مدیران اتیسم اسپیک، حیوانات خانگی به عنوان یک کاتالیزور اجتماعی عمل می کنند. وقتی حیوانات درمجموعه های اجتماعی و یا کلاس درس وجود داشته باشند افراد اُتیستیک ممکن است بیشتر با دیگران ارتباط برقرار کنند.
حیوانات خانگی بخصوص سگ و یا گربه با صاحبان خود ارتباط عاطفی بیشتری برقرار میکند و در مواردی نیز صاحبان خود را با سماجت به برقراری ارتباط وادارمی نمایند.این رفتار محرک حیوانات خانگی که میتواند حتی یک نگاه ساده و یا ارتباط چشمی و یا جست وخیز و یا شیرین کاری باشد به راحتی هر کودکی را به توجه وادار می نماید.علاوه بر موارد ذکر شده همراه بودن یک فرد اُتیستیک با یک حیوان خانگی در تجمعات موجب جلب توجه دیگران و رغبت بیشتر افراد برای ارتباط گردیده و وجود آنها می تواند برای فرد نقش یک کاهنده استرس را داشته باشد. تحقیقات عنوان می کنند که وجود حیوانات ممکن است برای افراد اُتیستیک بسیار سودمند باشد و زمانی که یک کودک مبتلا به اتیسم در خانه با یک حیوان خانگی زندگی می کند این امر می تواند موجب افزایش تعاملات اجتماعی گردد. دکتر ریگان عنوان می نماید که تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است تا مشخص گردد ارتباطی کامل بین افزایش تعاملات اجتماعی صاحبان اُتیستیک حیوانات خانگی و حیواناتشان وجود دارد. برای مثال هیچ کودکی در این مطالعه اخیر ناتوانی هوش نداشته است که این به میزان فراوانی همراه با اختلال اتیسم دیده می شود. وهمچنین اینکه ممکن است به احتمال فراوان خانواده های دارای کودکانی با اختلال شدید اتیسم، از خانواده هایی که کودکانشان توانمندی های بیشتری دارند، کمتر حیوان خانگی داشته باشند.
همچنین دکتر ریگان تاکید می کند، مهم است که در این راستا به دقت به نیازهای ویژه و ظرفیت های هر فرد و خانواده برای مسئولیت پذیری در دراز مدت وداشتن حیوان خانگی و نگهداری از آن نیز توجه نمود.برای دریافت اگاهی بیشتر در زمینه درمان اختلال اتیسم مطالعه مقاله اتیسم وحیوان درمان یا پت تراپی را به شما پیشنهاد می کنیم.
آیا نیاز به مشاوره تخصصی در حوزه اتیسم دارید؟
