فاکتورهای مادری و تولدی دیگر در خطر ابتلا به اتیسم(اوتیسم)

چکیده:
طبق بزرگترین مطالعات علم همه گیر شناسی علاوه بر ارثی بودن خطر اتیسم(اوتیسم)،داشتن یک کودک با اختلال اوتیسم احتمال داشتن کودک دوم باهمین اختلال را تا20درصد افزایش میدهد.

فاکتورهای مادری و تولدی دیگر در خطر ابتلا به اوتیسم

این مطالعه که در 27 ژوئن  در روانپزشکی امریکایی به چاپ رسیده تاثیر زیادکودک اول برای خواهر و برادرانش را بیان می کند.تولد دیگر و ریسک ابتلا به اتیسم:درخانواده هایی که کودک اتیسم(اوتیسم) وجود دارد تولد کودک بعدی باریسک بالاتری خواهد بود. و همچنین این خطر برای برادران بعدی بالاتر از خواهران بعدی است ،اگر کودک اول بااختلال اتیسمدختر باشد.این مطالعه به اهمیت فاکتورهای محیطی اشاره دارد برای مثال اگر فاصله بین تولد کودک اتیسم وتولد خواهر یابرادر بعدی کوتاهتر باشد احتمال بیشتری دارد که خواهر یابرادر بعدی اتیسم باشند. پژوهشگران خطر وجود اختلال اتیسم در خواهر یابرادر تنی که از یک مادر باشند را بیشتر از آنهایی می دانند که ازیک پدر هستند.این نکته اشاره بر این دارد که محیط رحمی ودیگر فاکتورها ممکن است در خطر ابتلا به اتیسم دخالت کنند.برای دانستن همه چیز درباره اوتیسم مطالعه مقاله اوتیسم چیست؟انواع،علت ها و درمانها را پیشنهاد می کنیم​.​
به گفته رهبر پژوهش نیل ریچ پروفسور سرشماری زیستی از دانشگاه کالیفرنیا : این گونه نتایج  نشان می دهد که احتمالاً تعامل روشنی بین ژنتیک ومحیط وجود دارد.مطالعات جدید باارزش ودقیق اند چون از خودداری(اجتناب)والدین از داشتن کودکان بیشتر بعد از داشتن یک کودک اُتیستیک شرح حال گرفته اند (این پدیده ایست که منع نامیده می شود).مطالعات چاپ شده در سالهای اخیر که از منع والدین شرح نگرفته اند دریافته اند که اختلال اتیسم در خواهر وبرادران فقط هفت برابر افزایش داشته است .الیز رابینسون استاد دانشگاه پزشکی هاروارد می گوید:در این مطالعه از نمونه بسیار بزرگ استفاده شده که توانایی مقایسه معنی دار، بین تفاوت خواهر وبرادر همنژاد وتولد دیگر، خارج از پدیده منع را دارد.برای اگاهی بیشتر در زمینه اختلال طیف اتیسم مطالعه مقاله علت اصلی اختلال اتیسم را درچه چیزی جستجو کنیم ؟ژنتیک یا محیط زیست؟را پیشنهاد می کنیم.
موقعیت همنژادی(خواهر برادری):

بیشتر بخوانید:  اختلالات نورونی در افراد اتیستیک
پدر سالم مادر سالم جهش ژنتیک در کودک!؟

آراویندا چکاراورتی پروفسور ژنتیکی و زیستی مولکولی از دانشگاه پزشکی جان هاپکینز در بالتیمور می گوید:پژوهشگران به دنبال کودکانی هستند که بتوانند ازطریق  سرویس های رشد کالیفرنیا مورد استفاده  قرار گیرند.این رویکرد به دلیل این که شامل تمام کودکان بااختلال اتیسم در یک ناحیه جغرافیایی بزرگ می شود بسیار نیرومندتر است. پژوهشگران از اسناد تولد برای پیوند خانواده ها وتشخیص هویت خواهر و برادران استفاده می کنند.برای گزارش از پدیده منع آنها فقط تولد خواهر یابرادر همنژاد بعداز تولد کودک با اختلال اتیسم را جستجو می کنند. آنها با  616 کودک اُتیستیک که حداقل یک همنژاد داشتند -644 کودکی که  از نظر نژادی با مادر مشترک بودند و299 کودکی که از نظر نژادی والدین مشترک داشتند شروع به کار کردند.آنها هویت این کودکان رابا384 کودک تیپ رشدی با کمترین همنژادی مقایسه کردند.این مطالعه دریافته که حدود ده درصد از همنژادهای کودکان اُتیستیک مبتلا به اختلال اند و این تعداد با 52% از همنژادهای گروه کنترل مقایسه شده اند. مطالعه در سال  2011دریافته که 20 درصد از نوزادان خواهر و برادر باکودک اُتیستیک ناهنجاری هایی دارند.
لونی زوایگنبون پروفسور مربوط به امراض کودکان از دانشگاه آلبرتا کانادا می گوید :اعتبار مطالعات جدید ممکن است کمتر باشد چون تنها کودکانی را که خدمات گرفته اند را بررسی می کنند .برای اگاهی بیشتر در زمینه اختلال طیف اتیسم مطالعه مقاله اختلالات و بیماری های همراه با اتیسم و راهکارهای درمان انهارا پیشنهاد می کنیم.
ریچ می گوید:این مطالعه دریافته که  به نسبت کودکان متولد شده با فاصله بیشترخطر بالاتری برای خواهر و برادران متولدشده بلافاصله بعد از کودک اُتیستیک وجود دارد .تنظیم وقت تولد مهم است . اگر کودک بعدی در مدت یک سال یا 18ماه بعد از تولد کودک بااختلال اتیسم متولد شود خطرش به صورت آشکاری بالاتراز زمانی است که تولد کودک بعدی 3الی 4 سال طول بکشد .درحقیقت کودکانی که از یک مادر هستند دوبرابر از کسانی که از یک پدر هستند در خطرند همچنین برای فاکتورهای محیطی.این مطالعه دریافته که تنها یک هفتم از همنژادها باوالدین مشترک اختلال اُتیسم دارند اما این تفاوت هنوز معنادار نیست .
در حقیقت داده های مطالعات جدید ممکن است ازاین نظریه حمایت کنند :همنژادهای دختر با اختلال اتیسم که احتمالا جهش ژنتیکی بیشتر نسبت به پسران با اختلال اتیسم را با خود حمل می کنند) 18/1برابر احتمال خطر بیشتر برای داشتن اتیسم نسبت به همنژاد های پسر دارند با این که این تفاوت از نظر آماری معنادار نیست. به گفته ریچ این اثر به اندازه کافی برای محاسبه کردن تفاوت خطری که بین مادر و والدین همنژاد وجود دارد بزرگ نیست .این مبحث درحقیقت موقعیت اتیسم رادر حوالی تیره و تار بین محیط وژنتیک قرار می دهد.

امتیاز
اشتراک گذاری محتوا
گروه پژوهشی اتیسم اردیبهشت

گروه پژوهشی اتیسم اردیبهشت

مطالب مرتبط

تنها راه غلبه بر اختلال اتیسم دانش و آگاهی از این اختلال است!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا نیاز به مشاوره تخصصی در حوزه اتیسم دارید؟