اتیسم(اوتیسم)و درمان نوک پنجه راه رفتن

چکیده:
یکی از علائمی که اکثر والدین کودکان دارای اتیسم(اوتیسم)به آن اشاره می کنند نوک پنجه راه رفتن کودکشان است.هرچند که این نوک پنجه راه رفتن نمیتواند به طور معمول به کودک اتیستیک آسیب رسان باشدولی باز والدین به این امر واکنش نشان میدهند و میخواهند این رفتار بر طرف گردد.

یکی از علائمی که والدین کودکان را در خردسالی آنها نگران می کند،نوک پنجه راه رفتن است.راهکارها چیست؟

نوک پایی رفتن کودک دارای اتیسم(اوتیسم)چیست؟

نوک پایی رفتن به عنوان راه رفتن بر روی پنجه های پا یا قرار ندادن پاشنه پا در زمان راه رفتن بر روی زمین در اکثر مواقع تعریف میشود.نوک پایی راه رفتن در مراحل یادگیری راه رفتن در سنین پایینتر میتواند امری عادی و طبیعی باشد.ولی در حدود 18 ماهگی به بعد رفتار راه رفتن روی نوک پنجه پا را میتوان جدی تر مورد بررسی قرار داد بخصوص به عنوان یکی از علائم اولیه اختلال طیف اتیسم و می توان آن را در انواع سطوح اختلال اتیسم مشاهده نمود.راه رفتن بر روی پنجه پا عموما در کودکان اتیستیک دیده می شود. این کودکان بطور معمول توانایی راه رفتن بر روی کف پای خود را دارند ولی ترجیح می دهند که بر روی پنجه یا نوک پای خود راه بروند. برای بسیاری از کودکان اتیستیک راه رفتن بر روی پنجه پا مشکلی ایجاد نمی کند ولی این امر باعث ایجاد یک رفتار منحصر به فرد وتوجه برانگیز توسط مبتلایان به اتیسم میگردد و باعث میگردد که والدین یا درمانگران بر روی آن تمرکز کنند و در تلاش برای برطرف نمودن آن شوند با اینکه این رفتار هیچگونه آسیبی به کودک مبتلا به اتیسم(اوتیسم) نمی رساند.خانواده و متخصصان گرامی برای دانستن همه چیز درباره اختلال اوتیسم مطالعه مقاله اوتیسم چیست؟انواع،علت ها و درمانها.. را پیشنهاد می کنیم.در این مقاله شما می توانید کامل ترین اطلاعات و اخرین یافته های اوتیسم را مطالعه کنید.

علل راه رفتن کودک دارای اتیسم بر روی پنجه پا چیست؟

راه رفتن بر روی پنجه پا که همچنان تا بعد از 18 ماهگی ادامه دارد می تواند در اثر :

  • سفتی در تاندون آشیل و عضلات ساق پا باشد
  • عادت کردن به این نحوه راه رفتن درمرحله یادگیری راه رفتن
  • داشتن احساس خوبی از راه رفتن بر روی پنجه
  • مشکل در جهت گیری فضایی(اینکه نمی دانند بدنشان در چه موقعیتی قرار دارد)
  • احساس بیش حسی در پاها  و اختلال در پردازش حسی
  • فقر حس پروپریوسپتیو(توانایی اینکه ما بدانیم بدنمان در فضا در چه موقعیتی قرار دارد)به همین علت راه رفتن بر روی نوک پنجه احساس کنترل و امنیت بیشتری برای کودک مهیا می کند.
  • موقعیت نامناسب پا(به داخل یا به خارج قرار دادن پا به شکل عدد هفت یا هشت یا بر روی لبه خارجی پا ایستادن) باعث احساس امنیت بیشتر می شود.

چرا اغلب کودکان اتیستیک بر روی پنجه پا راه می روند؟

پاسخ به این سوال را نمی توان با اطمینان کامل داد ولی ارتباطاتی بین مشکلات راه رفتن و دیگر مشکلات عصبی مانند تاخیر در گفتار و مهارتهای حرکتی ظریف وجود دارد که باز هم این میتواند به علت داشتن حس عمقی کم یا بیش حسی در پاها باشد.برای فهمیدن دیگر علائم اختلال اتیسم پیشنهاد می کنیم مقاله اتیسم و عدم ارتباط چشمی در نوزادی و راههای بهبودی آن را نیزمطالعه کنید.

بیشتر بخوانید:  اتیسم(اوتیسم)و التهاب

آیا راه رفتن روی نوک پنجه پا واقعا یک مشکل است؟

راه رفتن روی پنجه به خودی خود مشکلی ندارد.ولی کودکی که بر روی پنجه راه می رود بایستی توسط یک فیزیوتراپیست برای کوتاهی تاندون پاشنه پا مورد معاینه قرار گیرد.همچنین می بایستی نحوه راه رفتن کودک بدون کفش پاشنه دار نیز مورد بررسی قرار گیرد.

  • کودک مبتلا به اتیسم, که مشکل کوتاهی تاندون آشیل پا را ندارد یا اینکه از نظر وضعیت پا در شرایط مطلوبی به سر می برد اصلاً نیازی به درمان یا عمل جراحی ندارد.راه رفتن نوک پنجه بیشتر والدین کودک مبتلا به اتیسم را به زحمت می اندازد تا خود کودک را.این مشکل بیش از آنچه برای کودک دردسر ساز باشد و اورا اذیت کند به خاطر جنبه های دیداری و جلب توجه دیگران بیشتر والدین را آزار می دهد.
  • کودک اتیستیکی که کوتاهی در تاندون آشیل پا دارد می بایستی تمارینی که موجب کشیدگی در این تاندون  می گردد با او کار شود.برای این منظور به بخش چه کارهایی میتوان انجام داد بروید.
  • کودکی که پاهایش در وضعیتی مناسب قرار ندارد الزاما میبایستی توسط یک متخصص ارتوپدی مورد ارزیابی قرار گیرد و احیاناً اروتز هایی برای کفشهایش دریافت کند. برای اگاهی بیشتر در زمینه اختلال طیف اتیسم مطالعه مقاله درمان اختلال طیف اتیسم و تاریخچه انرا پیشنهاد می کنیم.ordibehesht autism center

برروی پنجه پا راه رفتن میتواند منجر به چه مشکلاتی گردد؟

عموماًکودکان متبلا به اتیسم که بر روی پنجه پا راه می روند تاندون آشیل آنها به اندازه کافی انعطاف پذیری دارد که بتوانند کف پای خود را بر روی زمین بگذارند ولی اکثرا ترجیح می دهند که بر روی پنجه پا راه بروند.این بر روی پنجه پا راه رفتن به خودی خود مشکل ساز نیست اما می بایستی بر روی آن نظارت داشت زیرا ممکن است مشکلات بالقوه ای وجود داشته باشد که با این نوع از رفتار تبدیل به بالفعل گردد.البته می بایستی اذعان نمود که این مشکلات جزئی هستند و در مواردی ارزش صرف هزینه و زمان برای درمان وجراحی را ندارند و به این مهم نیز می بایستی توجه نمود که کودکان مبتلا به اتیسم اغلب توانایی تحمل درمانهایی مانند کشیدگی تاندون یا پوشیدن اروتز را ندارند.
راه رفتن بر روی پنجه پا میتواند به طور بالقوه منجر به …..

  • سفت شدن تاندون آشیل گردد
  • وضعیت و موقعیت نامناسب پاها گردد(به داخل  یا به خارج کشیده شدن پا ها )که در صورت شدید بودن ان نیز میتواند منجر به مشکلاتی در زانو و مفاصل پا گردد.در اینجا اروتز میتواند به اصلاح این وضعیت کمک کند.برای فهمیدن دیگر علائم اختلال اتیسم پیشنهاد می کنیم مقاله اختلال طیف اتیسم و رفتار های تکراری و کلیشه ای را نیز مطالعه کنید.
بیشتر بخوانید:  اوتیسم و تشنج پنهان-صرع مخفی

چه کاری میتوان انجام داد؟

دوباره  یادآوری می کنم که اکثراً کودکان مبتلا به اتیسم که بر روی پنجه پای خود راه می روند نیازی به درمان برای این امر ندارند.این بر روی پنجه راه رفتن بیشتر برای والدین ناراحت کننده است تا برای کودک مبتلا به اتیسم. به هر حال برخی راهکارها از این قرارند:

  • کشش- اگر کودک شما دچار انقباض در تاندون پا است کشش میتواند به او کمک کند.کشش در صورت اکتیو بودن میتواند بسیار تاثیر گذار تر باشدولی در صورت انجام کشش به صورت منفعل نیز میتوان آن را به راحتی انجام داد.
  • فعالیتهای پروپریوسپتیو- انجام فعالیتهایی که موجب ایجاد حس عمقی در پاها می گردد مانند راهپیمایی ,جهیدن و پریدن روی پا,بالا و پایین پریدن روی ترامپولین و استفاده از راهبرد های حسی.
  • اروتز-درصورتی که کودکتان نیاز به اصلاح موقعیت پاها داشته باشد.
کشش منفعل

کشش های منفعل

  • در حالتی که کودک اتیستیک نشسته یا خوابیده است  با گرفتن پاشنه پای اوانگشتان  پای او را به سمت ساق پای او خم کنید. سپس زانوی او را به سمت شکم خم کرده و 30 تا 60 ثانیه منتظر بیمانید.سپس با پای مخالف شروع کنید.
  • از کودک مبتلا به اتیسم خودبخواهید که به سطح مسطح و محکمی تکیه دهد و در زمان تماشای تلویزیون پاهای خود را دراز کند به صورتی که پاشنه پا و ساق پا درحالت 90 درجه قرار گیرد.
  • پوشیدن  اسپیلنت های کششی  که توسط فیزیوتراپ متخصص ساخته شده درزمان خواب .
  • روبه روی کودک مبتلا به اتیسم خود بنشینید وکف پاهای خودرا به همدیگر بچسبانید بدون اینکه پاها خم شود دستان همدیگر را بگیرید و شروع به عقب و جلو کشیدن یکدیگر کنید. در این حین میتوانید شعر و ترانه های کودکانه نیز بخوانید.

 

 

 

کشش های منفعل

 

  • کودک مبتلا به اتیسم خود را تشویق به راه رفتن از سطوح شیب دار یا رمپ کنید
  • کودک مبتلا به اتیسم را تشویق به هل دادن اشیاء سنگین مانند چرخ دستی خرید کنید
  • درمقابل کودک مبتلا به اتیسم خود زانو بزنید ,از او بخواهید کف دست خود را بر روی کف دست شما قرار دهد و خودش را به سمت شما خم کند به صورتی که انگار وزن خود را به روی شما بیندازد. ولی مراقب باشید که این تمرین در صورتی صحیح است که کف پای کودک از زمین جدا نگردد.برای فهمیدن دیگر علائم اختلال اتیسم پیشنهاد می کنیم مقاله رشد گفتار و زبان در کودک مبتلا به اتیسم را نیز مطالعه کنید.

سعی کنید راه رفتن حیوانات را تقلید کنید

  •  راه رفتن فیل.سعی کنید با کودک مبتلا به اتیسم خود مانند یک فیل دستان و پاهای خود را به زمین بچسبانید و راه بروید به این معنی که در زمان راه رفتن کف دستان و پاهای خود را به زمین بکوبید و سر خود را بالا  نگه دارید

    هل دادن اشیاء سنگین
  • راه رفتن خرس را تقلید کنید به صورتی که دستها و پاها درتماس کامل با کف زمین باشند و کمرتان صاف باشد.
هل دادن دیوار

هل دادن دیوار
از کودک مبتلا به اتیسم خود بخواهید در مقابل دیوار بایستد و یک پای خود را عقب قرار دهد و یک پا را جلو و در این حالت شروع به هل دادن دیوار نماید.
کشش نشسته
از کودک مبتلا به اتیسم خود بخواهید بر روی زمین بنشیند و پاهای خود را دراز کند.و با استفاده از یک نوار 7 سانتی که بر روی کف پای خود قرار داده است پا  و انگشتان خود را به سمت ساق پا بکشد. این تمرین را می توان با هر دو پا نیز انجام داد.
اسکوتر برد
از کودک مبتلا به اتیسم خود بخواهید که بر روی اسکوتر بنشیند و بدون استفاده از دستان خود اسکوتر را به حرکت در اورد.در استفاده از اسکوتر کودک اجباراً از پاشنه پا نیز استفاده می کند.برای بهتر انجام شدن این تمرین میتوانید آن را به صورت مسابقه ای انجام دهید.
اگر فرزند اتیستیک شما مشکل تنگی تاندون آشیل شدید دارد و به تمرینات کششی پاسخ نمی دهد میتوانید از یک فیزیوتراپیست یا یک ارتوپدیست کمک بگیرید و احتمالا از درمانهایی مانند تزریق بوتاکس ,سریال کستینگ(موجب افزایش حرکات مفصلی و کاهش اسپاسم در عضلات پا میگردد)وعمل جراحی استفاده کنید.
برای اگاهی بیشتر در زمینه اختلال طیف اتیسم مطالعه مقاله اختلالات و بیماری های همراه با اتیسم و راهکارهای درمان انهارا پیشنهاد می کنیم.
1-بوتاکس نوعی ماده سمی است که به طور موقت موجب فلجی در تاندون پا میگردد و همین امر میتواند به کودک مبتلا به اتیسم کمک کند تا کشیدگی بیشتری به پاهایش دهد و با قرار دادن پاشنه پا بر روی زمین راحت تر راه برود. اثر این تزریق تا دو هفته ماندگار است.
2-سریال کستینگ- شامل قرار دادن یک قالب بر روی پای کودک مبتلا به اتیسم است که برای یک هفته به کشیدگی عضلات کمک می کند .این قالب گرفته شده را میتوان بیشترازچندین بار استفاده نمود.
3-عمل جراحی-تنها یک متخصص ارتوپدیست میتواند تصمیم بگیرد که کودک مبتلا به اتیسم برای افزایش انعطاف پذیری تاندون پاشنه پا نیاز به عمل جراحی دارد یا نه.دراین عمل بخشی از عضله پا برای بلند تر شدن مورد جراحی قرار می گیرد و پای کودک برای چند هفته در قالب قرار می گیرد.ordibehesht autism center

3/5 - (3 امتیاز)
اشتراک گذاری محتوا
دکتر مهدی فولادگر

دکتر مهدی فولادگر

مدت زیادیست که با کودکان اتیسم آشنا هستم اما هنوز احساس می کنم باید انها را بهتر بشناسم. البته نه علائم و رفتار های آنها را، بلکه خوبی و پاکی شان را. اموری که امروزه همه با آنها غریبه ایم.

مطالب مرتبط

تنها راه غلبه بر اختلال اتیسم دانش و آگاهی از این اختلال است!

17 پاسخ

  1. سلام پسر من دقیقا تو سن ۱۸ ماه و ۲ روز داره سعی میکنه نوک پا راه بره
    مثلا بین راه رفتن عادی مثلا یک متر نوک پا میره.تازه از دیشب شروع شده.
    بال بال زدن داره و گاهی گوشاشو میماله.
    هر جا باشیم به لامپ اونجا اول نگاه میکنه.
    اشاره داره تا حدودی یکی دو هفته ای هست ب بعضی چیزایی که میخواد اشاره میکنه و میگه این این.
    با ماشینش اکثرا با چرخاش بازی میکنه.ولی بازی با ماشین معمولی هم خیلی کم داره.
    بغلم باشه ب چیزی نگاه کنم سرشو میچرخونه ببینه ب چی نگاه میکنم.
    گاهی اشاره کنم دنبال میکنه
    صداش کنم اکثرا نگاه میکنه.
    زیر یه سال رشدش و حرکات رشدیش سر وقت بود حرفم چند کلمه میزد و چیزی میگفتم با بالا یا پایین بردن سرش خواستن یا نخواستن نشون میداد.
    کار جالبی یا بازی میکنه دوست داشته باشه مثلا بازی با باباش باشه نگاه میکنه ببینه منم نگاش میکنم.
    کاری بگم بهش خیلی کم امکان داره انجام بده.
    کنترل رو بردارم نگاه ب تلویزیون میکنه.
    تلفن خودش جلو گوشش نمیگیره اما میگیره جلو گوش ما.
    حتی تلفن دیتش نباشه چیز دیگه باشه بگم الو کن میاد میذاره در گوشم.
    تقلید داره. مثلا دیده من اشپزی میکنم حالا قابلمه و قاشق ببینه انجام میده. یا قندون رو اپن بود رفت روی مبل واستاد ی پیچ بلند رو مثل قاشق میکرد تو قندون هم میزد و گاهی ی قند برمیداشت میذاشت کنارش هم میزد باز و اون قنده رو برمیگردوند تو قندون باز هم میزد.
    شونه کنم موهاش رو گاهی از دستم میگیره خودش شونه کنه.
    دالی بازی داره(دالی رو نمیگه مثلا پشت مبل قایم میشه یهو میاد بیرون من میگم داری میخنده باز میره قایم میشه.یا با پتوش میاره رو صورتش و برمیداره.
    لبخند بزنم میخنده.
    قلقلکیه دیگه قهقهه میزنع بازی اینحوری کنم یا با صورتم شکلک در بیارم کلی میخنده.
    از مبل و اینا ۹ ماهگی بالا میره.دو ماهی هست تقریبا یادگرفته بره از روی مبل روی اپن.
    کاری بخواد انجام بده نتونه نیاد دست منو میگیره میبره میذاره روی اون وسیله و مثلا ماشینش بالا باشه بخوادش دست منو میگیره میبره اتاق میگه این و نگاهش بین منو ماشینشه.گاهیم دستش رو میبره سمت ماشینش میگه این این.
    داغ باشه چیزی دیگه دست نمیزنه یا بگم داغه یا جیزه دست نمیزنه.
    از لیوان اب نمیخوره اما میبره جلو دهنش لیوان رو حالا خالی هم باشه میبره سمت دهنش اب داشته باشه معمولا دست میکنه توش اب بازی میکنه اب بازی دوست داره.
    قاشق رو سر سفره باشیم اکثرا میکوبه تو ظرف و با غذاش بازی میکنه و پرت میکنه یا برمیداره میکنه تو دهن ما غذاشو.گاهیم قاشق میکنه دهنش.
    گاهی بگم بای بای کن اگر موقع رفتن بیرون باشه انجام میده.
    اهنگ بذارم یا بگم نیناش ناش میرقصه
    با بچهام بازی میکنه البته ما بچه هم سنش نداریم مثلا ۱۲ ساله و اینا هستن. ولی بیرون ببینه نگاه میکنه.
    با اسباب بازیاش خیلی کم بازی میکنه حالا چیز حدیدی باشه بیشتر سرگرم میشه.یا مگه اینکه یکی بشینه با اسباب بازی هاش بازی کنه اونم بشینه بازی کنه. مثلا با خونه سازیاش بازی نمیکرد پرت میکرد.باباش شروع کرد بازی کردن اونم نشست کنارش حالا دوتا رو از هم باز میکرد یا پرت میکرد اما زمان بیشتری رو اینحوری نشست بازی کرد.۴۵ دقیقه شد.خودش باشه ۵ دقیقه یا ۱۰ نهایت.

    عروسک بدم بغل میکنه گاهی گفتم نازش کن نی نیت رو ناز کرده.
    در کل اکثرا چیزی بدم دستش میخواد بچرخونه.

    حرف زیاد نمیزنه.عمه رو میگه مِ مِه.تازگی گفتم عمه تکرار کرد
    مامان و بابا میگه گاااهی
    آب میگه باب
    یبار چند ماه پیش ماشین میخواست بالا کمد بود واستاد زیرش دستاش برد بالا گفت ماهین.
    شمع رو یبار گفت تَم
    دیشب گفتم این په په هست میخوریم (په په)(په په) بعد من تکرار کرد پ پ
    ۱۲۳ میگه.از بابای من یاد گرفته. رو ساعتی که تو اسباب بازیاش داره یبار دست گذاشتم رو عددا و شمردم
    و اونم بعدش دیدم دست میذاره رو ساعت دونه دونه میگه ۱ ۲ ۳ .
    لامپ هم که دوست داره چند باری گفت دامپ
    به زبونی که نمیفهمیم ما زیاد حرف میزنه مثلا داره بازی میکنه حرفم همونجوری ب زبون خودش میزنه نگاهم گاهی می‌کنه ب ما انگار داره چیزی برامون توضیح میده.
    من نگران کاراش هستم.بال بال زدن.و همراهش اکثرا میگه اوفففف افففف.
    این سرپا راه رفتنش ک از دیشب دیدم انجام میده.
    و نگاه ب لامپش هستم.یا اینکه میگم اینکار کن امثرا انجام نمیده.
    قبلا نگران اشاره نکردنش بود که جدیدا گاهی اشاره میکنه.

    1. درود مادر گرامی
      دوست من برخی علائمی که شما فرمودید میتونه نگران کننده باشه مثل نوک پنجه شدن و یا تاخیر کلام و یا تکان دادن دست ولی مادر گرامی ،احتمال اینکه تمام این نگرانی های شما طی چهار ماه اینده کمتر بشه هست و ممکنه حتی قطع بشه برای نمونه برای نوک پنجه رفتن تا زمانی که 19 ماه رو هم تمام کنه فرصت هست و حتی کلام رو هم هنوز باید بهش فرصت داد. تکان دادن دست میتونه قطع بشه . ولی بیشترین نگرانی که میتونه وجود داشته باشه همان تاخیر کلامی هست که از نظر بنده اگر تا 4 ماه دیگه روند رشد کلامی کند بود و یا پیشرفتن انچنانی نداشت الزاما مراجعه کنید تا فرزندتون ارزیابی بشه و نگرانی هاتون مورد بررسی قرار بگیره.ولی با توجه به مواردی که فرمودید نکات مثبت رشدی فرزند شما بسیار بیشتر از نکات نگران کننده هست. البته این برداشت بنده بر اساس صحبتهای شما هست نه مشاهدات بنده

      1. یچیزایی یادم رفت بگم.
        مثلا کاراش مقطعیه
        میبینی یه دوره حتی خودش رو ب در هم میزد اما الان نه.
        یه مدت تکون دستش خیلی کن شد
        اما باز الان زیاده تقریبا بگم همش
        گاهی یبارم صداش کنم هر جا باشه میاد هر کاریم بکنه برمیگرده.گاهیم میبینی چند بار بگم تا شاید برگرده.
        دیروز رفتیم خرید تو مغازه ها شیطونی میکرد لباسارو ب هم میزد بچها رو میدید نگاشون میکرد.
        اما شب مهمونی خیلی غریبگی داشت
        مثلا من اگر اروم صحبت کنم باهاش حالت پچ پچ اونم دقیقا با تن صدای من چیزایی میگه
        اگر معمولی باشه اونم همینجوری

      2. سلام خواستم باز هم از رفتار های پسرم بگم از ۹ اسفند که گفتم تا الان. که ۱سال و ۸ ماه و ۱۷ روز داره.
        ۲ فروردین شروع کرد با گوشی الو گفتن و حتی گاهی پتوش(کنترل یا دستش یا هر اسباب بازی دیگخ) رو هم میگرفت کنار گوشش میگفت الو و بقیش نامفهوم حرف میزد یه ماهی اینحوری بود.
        اخرای فروردین بابا رو میگفت‌ (بَ با)و اسم باباش نصفه(عَبا) یعنی باباش نبود انکاری صداش میکرد همش.ولی کنارش بود دیگه نمیگفتش.
        چند باری هم ماما رو گفت.
        الان در حال حاضر باز گااااهی بابا میگه.
        الو نمیگه باز و گاهی موبایل منو برمیداره در حد ۳۰ ثانیه مثلا حرف بزنه(همون نامفهوم)
        کنجکاو هست جایی رفتیم هی دست میزد به وسایل.
        کنترل میدونه برا تلویزیونه میگیره جلوش کلید میزنه.
        سویچ ماشین رو میخواد بزنه جا.
        کلید خونه رو میره که بزنه تو جاش حالا قدش نمی‌رسه ولی تلاش میکنه.
        حلقه هوشش رو می‌ذاره.ب ترتیب نه ولی میذاره.

        اشاره هم فقط به لامپ میکنه و میگه دامپ
        اشاره به ماهی هامون میکنه میگه توتو
        یکی دوبار بچه دیده به اونم گفته توتو.
        الان صداش میکنم برنمیگرده .خیییلی کم بشه برگرده.
        ولی کفش میدونه برا پاعه میارک براش بپوشم میاد میشینه یا کفشای منو میاره میذاره روی یا جلو پام که بپوشم.شلوارم گاهی بگم شلوارت در بیار دست میزنه.
        یبار گفتم جیشت کجاس دست گرفت پوشکش.
        ی شب هم دست زد پوشکش گفت جیش.
        تا حدودی میتونم اینو بگم تقلیدش عالیه من ی مدلی دست میزدم تا دید سعی کرد همونجوری دست بزنه. زبونمو براش تکون بدم سریع همونکارو سعی میکنه تکرار کنه. و …
        جایی بودیم اشاره کوتاهی کرد ب قابلمه و گفت جیزه؟ گفتیم آره.دیگه نخواست دست بزنه بهش.
        داغی و جیز رو میدونه .
        من خودم حس میکنم ارتباط چشمی نداره.برا بقیه نمیدونم.یا خیلی کمه.
        روانشناس کودک گفت قرص و شربتش باید قطع بشه تا ببینیم چی میشه(قرص توپیرامات و شربت لوبل برا تشنج میخورد)قبل عیدی قرصش کم شد و ۸ فروردین قرص قطع شد کامل.
        شربتش هم از اخر فروردیم داره کم میشه کم کم و ۱۶ خرداد قطع میشه.
        پنجه روی داره گاهی حتی با کتونی هاش.ولی عادی هم زیاد راه میره.
        بال بال داره اما خیییلی کمتر شده اما میبینم ی روز کلا نداره ی روز زیادتره یه روز کمتره.🤷🏻‍♀️
        مثلا ی مدت میبینی خیلی خوبه رفتاراش یه مدت هم خیلی بد
        یه شب شیشه شیر دادم دستش گفتم مه مه بخور .دست گذاشت روی شیشه و گفت آب. گفتم نه مه مه. گفت مه مه. باز دست گذاشت روی عکسای روش و گفت توتو(شکل دایناسور هست روش)
        جایی بودیم دست میزد به گل ها.گفتیم نکن و دست نزن.با عصبانیت گفت منه منه عههه.
        دکتر سوال میپرسید کنجکاوه لباسارو میریزه بیرون؟؟ گفتیم اره هست .کشو لباسارو میریزه بیرون کمدارو باز بسته میکنه.
        . نمک ریختم کف دستش سریع یادگرفت بعدش تکرار کرد.
        عود روشن میکنم میخواد دوداش رو بگیره میخنده.
        جایی قلیون میکشیدن و سر شیلنگ رو بعد هر نفر میگرفتن رو اتیش خودش. وقتی خالی بود کسی دورش نبود بچم رفت شیلنگ برداشت سرشو گرفت بالا مثلا روی اتیش بعد نشست گذاشت دهنش😐
        یا دستشو میذاره روی بینی یا کنارش میگه هیسسس🤫
        چیزی میخواد نمیگه.
        یا کاری بخواد بکنه دست منو میگیره میبره مثلا میذاره رو اون وسیله یا نگاش میکنه ( هم منو هم اون وسیله رو)
        این برام سواله چرا اینجوری میشه که یبار خوبع یبار بد🤷🏻‍♀️مثلا فروردین مامان بابا ، باباجون ، اب، میگفت ارتباط چشمی خوب بود. الان باز ضعیفه همچی
        از بس نگرانم براش شب و روز ندارم

        1. درود دوست من
          سن فرزند شما خیلی پایین و قطعا تغییراتی زیادی را تا 2 سالگی نشان میده . بیشتر مواردی که شما فرمودید نکات مثبت و خبی هستند اما برخی موارد مانند بال بال زدو و یا عدم واکنش به نام و یا ارتباط چشمی پایین رو باید بیشتر بررسی کنید و هر ماه گزارشش رو بدید . من پیشنهاد می کنم از یک متخصص اتیسم ارزابی دریافت کنید تا اگر نیاز به اموزش داره شروع به اموزش کنید اما از نظر من فرزندتون نیاز به اموزش فوری داره و از همین سن اموزش را شروع کنید . کاردرمانی بهترین شروع برای فرزندتون هست.
          ساکن کجا هستید؟

      3. سلام اینک میگن نوک پنجه راه رفتن تا 2 سالگی مشکلی نداره، اگ علائم دیگ نباشه درسته؟

  2. سلام من دختر 18 ماهه دارم که 40_50 تا کلمه میگ، هوش چین کامل انجام میده، از 11 ماهگی اشاره کردن رو داره، تماس چشمی خوبه، واکنش به اسم هم داره، بازی هم با لگو میکنه و عروسک بغل میکنه، با گوشی حرف میزنه اما دیدم که روزی 7-8 قدم رو پنجه راه میره، و اینک هنوز دوکلمه ای حرف نمیزنه به جز تاب بازی، آیا باید نگران اتیسم باشم؟

    1. درود دوست من در خصوص نوک پنجه رفتن باید صبر کنید ودر مورد کلام هم همینطور . اگر نگرانی شما همین دو مورد هست باید صبر کنید. اگر علائم دیگری اضافه شد بایستی ارزیابی انجام دهید در غیر اینصورت فرزندتون مشکلی نداره

  3. سلام. دختر 4/5 ساله دارم که علیرغم هوش و یادگیری خوبی که داره و مهارت های اجتماعی خوب و تکلم و دایره ی لغات وسیعی که خیلی جلوتر از همسن های خودش بدست آورده بررخی رفتارهای تکرار شونده و همینطور عادت روی نوک پنجه راه رفتن رو داره.رفتارهای تکراری بیشتر بصورت راه رفتن های ممتد در یک مسیر کوتاه رفت و برگشتی و همزمان دست ها رو به هم کوبیدن و بصورت ممتد زمزمه کردن و کلماتی رو به زبان آوردنه که از نظر خیلی ها شاید طبیعی باشه ولی چیزی که نگرانم میکنه اینه که هر قدر بهش اجازه بدی و متوقفش نکنی ساعت ها میتونه به این کار ادامه بده. یا مداوم و هر روز و پشت سر هم نگاه کردن یه برنامه ی مورد علاقه ش که ضبط شده. یا همین امر در مورد یه بازی خاص که ممکنه تا مدت ها فقط به اون بپردازه. یا به نوعی شرطی شدن در مورد پوشیدن یک نوع لباس. یا اصرار به مکیدن پستونک تا این سن حتی در مواقع بیداری اگر مانعش نشیم. و نکته ی آخر اینکه به نظر میرسه تمام رفتارهای بالا به نوعی انتخابی هستن و نه واکنش های غیر ارادی در جهت کاهش استرس. احساس میکنم از انجام اونها لذت میبره. لطفا راهنمایی کنید.

    1. درود دوست من
      برخی از علائمی که شما فرمودید میتونه نشانه اختلال اتیسم باشه و الزاما باید دختر شما توسط یک متخصص اتیسم مورد بررسی قرار بگیره
      دوست من اخیرا به اختالال طیف اتیسم ،شرایط طیف اتیسم گفته میشه (autism spectrum condition ) چراکه کودکانی مانند فرزند شما هستند که در شرایط این اختلال قرار دارند و گاها شاید نتوان لفظ اختلال را برای ان به کار برد البته این یکی از دلایل هست .این توضیح را خدمتتون عرض کردم تا به این نکته اشاره کنم که تشخیص اتیسم بیش از پیش سخت شده و نمی توان به راحتی لفظ اتیسم و یا اختلال را برای یک کودک استفاده نمود.
      لطفا در مورد نحوه گفتار و تعامل و ارتباط و بازی کردن فرزندتون هم توضیحاتی بفرمایید

      1. تعاملش با همسالان و حتی افراد بزرگسال بسیار خوبه و گاهی توصیفاتی که در گفتگوها انجام میده و لغاتی که به کار میبره حتی فراتر از سنش هست. تو بازی فکری و بازی با عروسک و نقاشی و … هم خیلی خوبه فقط یه سری رفتارهای تکراری که داره برام نگران کننده ست.

  4. سلام دختر من تازه وارد 19 ماهگی شده، 60_70 تا کلمه بلده، و یک جمله دو کلمه ای میگ، اسمشو صدا میزنی بله میگ، اما از 18 ماهگی چند قدم روی پنجه میرفت، الان دو، سه روز بود نرفته بود، اما دوباره دیشب 8 قدم رفت، دعواش میکنم میاد جلوم انجام میده، بنطرتون اتیسم هست؟ بازی با عروسک میکنه غذا میده، لالایی میخونه، نقاشی خط خطی میکنه، و اینکه بچه ها از چه سنی مثلا توی خیابون حواسشون هست مامانشون پشت سرشون باشه

    1. درود دوست من
      گاها ممکن هست نوک پنجه راه رفتن تا دو سالگی هم در برخی از کودکان به دلایل مشخص و یا نامشخص دیده بشه. از طرفی نوک پنجه رفتن یکی از چندین علامت اختلال اتیسم است و نمی توان با یک علامت نگران شد کمی صبور باشید و تا 24 ماهگی صبر کنید و از بودن با کودک خردسالتون لذت ببرید

  5. سلام من دخترم 20 ماهش هست، و 100 تا کلمه بلده، و چند تا جمله دو کلمه ای میگ، واکنش ب اسم و دستورپذیری و تقلید داره، و بازی های نمادین و وانمودی هم داره و اشاره هم میکنه، ولی از 18 ماهگی روزی چند قدم رو پنجه میره، مثلا یک هفته نمیره بعد دو سه قدم میره علت چیه؟ آیا اتیسم هست؟

    1. درود دوست من اتیسم
      اختلال اتیسم تنها با یک علامت تشخیص داده نمی شه
      و الزاما باید مجموعه علامی وجود داشته باشه.
      گاها ممکنه این نوک پنجه راه رفتن تا 24 ماهگی هم ادامه داشته باشه ولی بعد از او قطع بشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آیا نیاز به مشاوره تخصصی در حوزه اتیسم دارید؟